² „I ujrzałem innego silnego anioła zstępującego z nieba, przyobleczonego w obłok, a na jego głowie była tęcza, a jego oblicze było jak słońce, a jego nogi jak ogniste słupy” (Objawienie 10:1).

Nie tylko twarz, lecz także nogi tego anioła promienieją chwałą, wyglądają bowiem „jak ogniste słupy”. Zajął zdecydowaną postawę, stosowną dla tego, któremu Jehowa powierzył „całą władzę w niebie i na ziemi” (Mateusza 28:18, Wp; Objawienie 1:14, 15).

5. Co widzi Jan w ręce silnego anioła?

⁵ Jan kontynuuje relację słowami: „A w swej ręce miał otwarty mały zwój. I postawił swą prawą nogę na morzu, a lewą na ziemi” (Objawienie 10:2).

6. (a) Dlaczego Jezus słusznie postawił swe nogi na ziemi i morzu? (b) Kiedy całkowicie się spełnił Psalm 8:6-9?

⁶ Wróćmy do opisu przedstawiającego Jezusa. Swoje ogniste nogi postawił on na ziemi i morzu, nad którymi sprawuje teraz pełną władzę. Harmonizuje to z treścią proroczego psalmu: „Uczyniłeś go [Jezusa] niewiele mniejszym od istot niebieskich, chwałą i czcią go uwieńczyłeś. Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, złożyłeś to wszystko pod jego stopy: owce i bydło wszelakie, a nadto i polne stada, ptactwo powietrzne oraz ryby morskie, wszystko, co szlaki mórz przemierza” (Psalm 8:6-9, BT; zobacz też Hebrajczyków 2:5-9). Psalm ten znalazł całkowite spełnienie w roku 1914, gdy rozpoczął się czas końca, a Jezus został ustanowiony Władcą w Królestwie Bożym. Od tego zatem roku urzeczywistnia się wszystko, co Jan ogląda w tej wizji (Psalm 110:1-6; Dzieje 2:34-36; Daniela 12:4).