Bliski krewny, określany wyrazem goʼél, był więc „wykupicielem” (Rut 2:20; 3:9, 13), a gdy w grę wchodziło morderstwo — „mścicielem krwi” (Lb 35:12).

Umyślnemu zabójcy nie udzielano azylu w miastach schronienia. Po przesłuchaniu sędziowie przekazywali go bliskiemu krewnemu ofiary, który jako „mściciel [goʼél] krwi” wykonywał na nim wyrok śmierci.