W ruinach jednego z takich „miejsc wyniosłych”, pochodzącego z tamtych czasów, archeolodzy „znaleźli niezwykle dużo naczyń glinianych z prochami dzieci złożonych na ofiarę Baalowi. Okazało się, że cały ten teren był cmentarzem noworodków”. Odkryto też „mnóstwo posążków i plakietek wyobrażających Asztarte z wulgarnie powiększonymi narządami płciowymi i mających na celu podniecanie zmysłów. Zatem kult praktykowany przez Kananejczyków polegał na tym, że w obecności swych bożków pławili się w rozpuście, uważając to za rytuał religijny; ponadto mordowali pierworodnych, składając ich w ofierze tym samym bóstwom” (strony 166, 167).

W warstwach kulturowych pochodzących z okresu podboju tego kraju, archeolodzy natknęli się na pozostałości świątyni Asztarte, a „zaledwie kilka kroków dalej znajdował się cmentarz, na którym odkryto liczne naczynia gliniane z prochami niemowląt złożonych na ofiarę w tym przybytku. (...) Prorocy Baala i Asztarte oficjalnie mordowali małe dzieci” (Halley’s Bible Handbook, strona 198).