Kiedy Nabopolasar z Babilonu, ojciec Nebukadneccara, zbuntował się przeciw Asyrii, Med Kyaksares połączył z nim swe siły. W 12 roku panowania Nabopolasara (634 p.n.e.) Medowie zdobyli miasto Aszszur, pod którym Kyaksares (Ú-ma-kis-tar z kronik babilońskich) spotkał się później z Nabopolasarem, w wyniku czego obaj „zawarli serdeczne porozumienie” (A. K. Grayson, Assyrian and Babylonian Chronicles, 1975, s. 93).

Razem z Babilończykami pokonują Asyrię. Po kolejnych bitwach z Asyryjczykami połączone wojska Medów i Babilończyków w końcu zdobyły Niniwę, co nastąpiło w 14 roku rządów Nabopolasara (632 p.n.e.) (Sof 2:13). Asyryjczycy stawiali jeszcze opór w Charanie (ok. 360 km na zach.), lecz mimo wsparcia ze strony Egiptu nie zdołali utrzymać władzy, a Medowie i Babilończycy podzielili między siebie ich imperium (Nah 2:8-13; 3:18, 19). Wszystko przemawia za tym, że Medowie zajęli część pn., a część pd. i pd.-zach., w tym Syria i Palestyna, przypadła Babilończykom.