Pytania czytelników

● Czy Żydzi powracający z niewoli babilońskiej mieli do pokonania 800, czy 1600 kilometrów?

Starożytny Babilon dzieliło od Jeruzalem w prostej linii około 800 kilometrów. Pokonanie tej odległości wymagało przemierzenia wyjątkowo niegościnnych okolic, w tym rozległych połaci ziemi bardzo suchej lub wręcz pustynnej. Inna droga, dwa razy dłuższa, prowadziła doliną Eufratu w kierunku Charanu i stamtąd przez Damaszek do Ziemi Obiecanej. Właśnie tę trasę wybrał Abraham, gdy wraz z rodziną przenosił się z Ur do Kanaanu (Rodz. 11:31 do 12:5, Biblia Tysiąclecia, wyd. II).

W Biblii nie podano, na którą drogę zdecydowali się Żydzi, wracając z niewoli babilońskiej do Jeruzalem (Ezdr. 8:1-32; 7:7-9). Toteż gdy mowa o tej wędrówce, można wymienić obydwie odległości. Znacznie ważniejsza jest okoliczność, że powracający Żydzi, którzy szli „Drogą Świętą”, musieli być wolni od wierzeń i praktyk babilońskich (Izaj. 35:8-10, BT; zobacz też książkę pt. „Man’s Salvation out of World Distress at Hand” [Wybawienie człowieka od udręki świata bliskie!], strony 153 do 157, wydanie angielskie z 1975 roku).