1, 2. (a) Co obecnie sprawia radość sługom Bożym? (b) Jak chrześcijańscy rodzice i starsi mogą pomóc młodym zrozumieć znaczenie chrztu?

STARSZY zboru zwraca się do 12-letniego Christophera: „Znam cię od urodzenia i cieszę się, że pragniesz przyjąć chrzest. A możesz mi powiedzieć, dlaczego chcesz to zrobić?”. Ów starszy zadał ważne pytanie. Oczywiście obserwowanie, jak każdego roku tysiące młodych ludzi na całym świecie daje się ochrzcić, sprawia nam wszystkim wielką radość (Kazn. 12:1). Jednocześnie chrześcijańscy rodzice i starsi w zborze chcą mieć pewność, że takie młode osoby podejmują decyzję, która jest nie tylko świadoma, ale ma też solidne podstawy.

² Słowo Boże wskazuje, że decyzja o oddaniu się Bogu i chrzcie jest początkiem drogi, na której chrześcijanie doświadczą błogosławieństw od Jehowy, ale też sprzeciwu ze strony Szatana (Prz. 10:22; 1 Piotra 5:8). Dlatego chrześcijańscy rodzice uczą swe dzieci, z czym się wiąże bycie chrześcijaninem. Natomiast młodym, których rodzice nie są Świadkami Jehowy, życzliwą pomoc w ‛obliczeniu kosztów’ związanych z naśladowaniem Chrystusa zapewniają starsi zboru (odczytaj Łukasza 14:27-30). Aby pomyślnie zakończyć budowę, trzeba wcześniej ją zaplanować i podobnie kto pragnie wiernie służyć Jehowie „do końca”, musi się do tego przygotować (Mat. 24:13). Ale co mogą zrobić młodzi, by nabrać przekonania, że przez resztę życia chcą pełnić służbę dla Boga?

3. (a) Czego o znaczeniu chrztu dowiadujemy się ze słów Jezusa i apostoła Piotra? (Mat. 28:19, 20; 1 Piotra 3:21). (b) Jakie pytania rozważymy i dlaczego?

³ Czy jesteś młodą osobą, która zastanawia się nad chrztem? Jeśli tak, zasługujesz na pochwałę! Bycie ochrzczonym Świadkiem Jehowy to wspaniały przywilej. Poza tym chrzest jest krokiem wymaganym od chrześcijan i niezbędnym do osiągnięcia wybawienia (Mat. 28:19, 20; 1 Piotra 3:21). Ponieważ szczerze pragniesz dotrzymać obietnicy, którą złożysz Jehowie, z pewnością chcesz się dobrze przygotować do tego ważnego kroku. Dlatego powinieneś przeanalizować trzy pytania, które pomogą ci ocenić, czy jesteś gotowy do chrztu: 1) Czy nabrałem dojrzałości potrzebnej do podjęcia tej decyzji? 2) Czy jest to moim osobistym pragnieniem? 3) Czy rozumiem, co to znaczy oddać się Jehowie? Przyjrzyjmy się bliżej tym pytaniom.

CZY JESTEŚ WYSTARCZAJĄCO DOJRZAŁY?

4, 5. (a) Dlaczego chrzest nie jest zarezerwowany tylko dla dorosłych? (b) Co dla chrześcijanina oznacza bycie dojrzałym?

⁴ Biblia nie sugeruje, że chrzest mogą przyjąć wyłącznie osoby starsze albo będące przynajmniej w takim wieku, w którym ustawowo przysługują im już pewne prawa. W Księdze Przysłów 20:11 czytamy: „Już po swych czynach chłopiec daje się poznać, czy jego postępowanie jest czyste i prostolinijne”. A zatem nawet ktoś bardzo młody może rozumieć, co to znaczy postępować właściwie i być oddanym Stwórcy. Tak więc chrzest jest ważnym i odpowiednim krokiem dla młodego człowieka, który w rozsądnym stopniu przejawia dojrzałość i oddał się Jehowie (Prz. 20:7).

⁵ Co to znaczy być dojrzałym? Dojrzałość obejmuje coś więcej niż rozwój fizyczny. Biblia mówi, że takie osoby „mają władze poznawcze wyćwiczone, aby odróżniać to, co właściwe, od tego, co niewłaściwe” (Hebr. 5:14). Dojrzali ludzie wiedzą zatem, co jest właściwe w oczach Jehowy, i w swym sercu są zdecydowani się tego trzymać. W rezultacie trudno jest ich nakłonić do złego postępowania, nie trzeba ich też ciągle zachęcać do właściwego. Słusznie więc można oczekiwać, że po chrzcie młody człowiek będzie się trzymać zasad Bożych, nawet gdy w pobliżu nie ma rodziców ani innych dorosłych (por. Filip. 2:12).

6, 7. (a) Opisz trudności, z którymi Daniel spotkał się w Babilonie. (b) Jak Daniel dowiódł dojrzałości?

⁶ Czy młody człowiek rzeczywiście może przejawiać taką dojrzałość? Zastanów się nad przykładem proroka Daniela. Gdy został on siłą zabrany od swoich rodziców do niewoli w Babilonie, mógł być jeszcze nastolatkiem. Nagle znalazł się wśród ludzi, którzy mieli zupełnie inne poczucie dobra i zła. Dodatkowym wyzwaniem był fakt, że traktowano go tam w wyjątkowy sposób. Znalazł się w grupie starannie wybranych młodzieńców, mających stanąć przed królem (Dan. 1:3-5, 13). Z pozoru otworzyły się przed nim możliwości, których mógłby nigdy nie mieć w Izraelu.

⁷ Jak na to wszystko zareagował młody Daniel? Czy skusił go splendor i przepych Babilonu? Czy młodzieniec ten pozwolił, by nowe otoczenie zmieniło jego tożsamość lub podkopało wiarę? W żadnym wypadku! W Biblii czytamy, że podczas pobytu w Babilonie Daniel „postanowił w swym sercu, że nie skala się” niczym, co ma związek z fałszywym kultem (Dan. 1:8). Dowiódł tym niezwykłej dojrzałości.

8. Czego możesz się nauczyć z przykładu Daniela?

⁸ Czego możesz się nauczyć z przykładu Daniela? Między innymi tego, że dojrzała osoba jest stała w swoich przekonaniach. Nie przypomina kameleona, który zmienia kolory, by upodobnić się do otoczenia. Nie zachowuje się dwulicowo: w Sali Królestwa jak przyjaciel Boga, a w szkole jak przyjaciel świata. Nie miota się, lecz pozostaje niewzruszona nawet w obliczu prób wiary (odczytaj Efezjan 4:14, 15).

9, 10. (a) Jaką korzyść odniesie młoda osoba z przemyślenia swoich reakcji na ostatnie próby wiary? (b) Co oznacza chrzest?

⁹ Oczywiście nikt nie jest doskonały; młodzi, podobnie jak dorośli, od czasu do czasu popełniają błędy (Kazn. 7:20). Ale jeśli zastanawiasz się nad chrztem, byłoby mądrze przeanalizować, do jakiego stopnia jesteś zdecydowany w swoim sercu przylgnąć do zasad Jehowy. Jak możesz ocenić siłę swego postanowienia? Zadaj sobie pytanie: „Jakie mam osiągnięcia w trzymaniu się zasad Bożych?”. Przemyśl swoje reakcje na ostatnie próby wiary. Czy dowiodłeś, że zyskałeś rozeznanie potrzebne do odróżniania tego, co właściwe, od tego, co niewłaściwe? A co, jeśli tak jak Daniel jesteś traktowany w wyjątkowy sposób w tym szatańskim świecie? Czy ‛stale sobie uświadamiasz, co jest wolą Jehowy’, nawet kiedy stoi ona w sprzeczności z tym, do czego bierze cię pokusa? (Efez. 5:17).

¹⁰ Dlaczego zadajemy te szczere pytania? Mają one ci pomóc odpowiednio spojrzeć na chrzest. Jak wspomniano wcześniej, poświadcza on, że złożyłeś przed Jehową uroczystą przysięgę. Obiecujesz, że będziesz Go kochać i służyć Mu z całego serca (Marka 12:30). Wszyscy, którzy dają się ochrzcić, powinni być zdecydowani dotrzymać złożonej obietnicy (odczytaj Kaznodziei 5:4, 5).

CZY TO TWOJE OSOBISTE PRAGNIENIE?

11, 12. (a) Czego musi być pewna osoba, która myśli o chrzcie? (b) Co pomoże ci zachowywać właściwe spojrzenie na postanowienie Jehowy o chrzcie?

¹¹ W Biblii powiedziano, że lud Jehowy, obejmujący również młodych, „ochoczo się zaofiaruje” w służbie dla Niego (Ps. 110:3). Kto więc myśli o chrzcie, musi być pewny, że jest to jego osobiste pragnienie. Może to wymagać od ciebie dokonania samoanalizy, zwłaszcza jeśli wychowujesz się w rodzinie Świadków Jehowy.

¹² W minionych latach zapewne widziałeś chrzest wielu osób, w tym rówieśników, a może nawet swojego rodzeństwa. Jeśli tak było, to na co powinieneś uważać? Na to, by nie postrzegać chrztu jako rytuału, który prędzej czy później przechodzi każda młoda osoba wkraczająca w dorosłość. Jak możesz się upewnić, że masz właściwy pogląd na postanowienie Jehowy co do chrztu? Poświęcaj czas, by pomyśleć, dlaczego ochrzczenie się jest tak ważne. Kilka istotnych powodów znajdziesz w tym oraz następnym artykule.

13. Skąd możesz wiedzieć, czy twoja decyzja o chrzcie wypływa z serca?

¹³ To, czy twoja decyzja o chrzcie wypływa z serca, można ocenić na kilka sposobów. Na przykład szczere pragnienie służenia Jehowie będzie miało odzwierciedlenie w twoich modlitwach. Ich częstotliwość oraz rzeczowość mogą pokazać, jak bliską masz więź z Jehową (Ps. 25:4). Nierzadko odpowiada On na nasze modlitwy na kartach swego Słowa. Tak więc wysiłek, jaki wkładasz w studium Biblii, będzie kolejną wskazówką, czy naprawdę chcesz się zbliżyć do Jehowy i służyć Mu z serca (Joz. 1:8). Zadaj więc sobie pytania: „Jak konkretne są moje modlitwy? Jak regularne jest moje osobiste studium Biblii? Czy chętnie biorę udział w wielbieniu Boga w gronie rodziny, które odbywa się u mnie w domu?”. Odpowiedzi na te pytania pomogą ci dostrzec, czy decyzja dotycząca chrztu wynika z twojego osobistego pragnienia.

ZNACZENIE ODDANIA SIĘ BOGU

14. Wyjaśnij, jaka jest różnica między oddaniem a chrztem.

¹⁴ Niektórzy nie bardzo wiedzą, jaka jest różnica między oddaniem się Bogu a chrztem. Młode osoby czasem mówią, że już się oddały Jehowie, ale jeszcze nie są gotowe do chrztu. Czy takie stwierdzenie ma sens? Oddając się Jehowie, przyrzekasz, że będziesz Mu służyć na zawsze. A dając się ochrzcić, pokazujesz to innym. Dlatego chrzest jest publicznym wyrazem osobistego oddania, o którym wcześniej powiedziałeś Jehowie w modlitwie. Zanim zgłosisz się do chrztu, musisz mieć pewność, że rozumiesz, czym jest oddanie.

15. Co oznacza oddanie?

¹⁵ Krótko mówiąc, kiedy oddajesz się Jehowie, przekazujesz Mu prawo własności do swojej osoby. Obiecujesz Bogu, że wykonywanie Jego woli będziesz przedkładać ponad wszystko inne w życiu (odczytaj Mateusza 16:24). Skoro powinniśmy poważnie traktować każdą obietnicę, to o ileż bardziej tę złożoną Jehowie Bogu! (Mat. 5:33). Jak więc możesz pokazać, że naprawdę ‛zaparłeś się samego siebie’ i odtąd ‛należysz do Jehowy’? (Rzym. 14:8).

16, 17. (a) Zilustruj przykładem, co to znaczy ‛zaprzeć się samego siebie’. (b) Co tak naprawdę mówi osoba, która oddaje się Bogu?

¹⁶ Aby to zilustrować, wyobraź sobie, że przyjaciel sprezentował ci samochód. Daje ci dokumenty auta i mówi: „Samochód jest twój”. Załóżmy jednak, że dodaje: „Zatrzymam sobie kluczyki i tylko ja będę go prowadził”. Jak byś zareagował na taki „prezent”? Co byś pomyślał o ofiarodawcy?

¹⁷ A teraz pomyśl, czego Jehowa słusznie oczekuje od kogoś, kto Mu się oddaje i mówi: „Daję Ci moje życie. Należę do Ciebie”. Co wtedy, gdyby taka osoba zaczęła prowadzić podwójne życie i na przykład potajemnie umawiać się na randki z kimś niewierzącym? A co jeśli decyduje się na pracę, która uniemożliwia pełny udział w służbie kaznodziejskiej lub korzystanie z chrześcijańskich zebrań? Czy nie przypominałoby to zatrzymania kluczyków od samochodu? Kto oddaje się Jehowie, w gruncie rzeczy mówi do Niego: „Moje życie bardziej niż do mnie należy do Ciebie. Jeżeli kiedykolwiek moje pragnienia będą kolidować z Twoją wolą, za każdym razem wygra to, co Ty chcesz”. Takie podejście będzie odzwierciedlać sposób myślenia Jezusa, który podczas pobytu na ziemi powiedział: „Zstąpiłem z nieba nie po to, żeby wykonywać wolę swoją, lecz wolę tego, który mnie posłał” (Jana 6:38).

18, 19. (a) Jak wypowiedzi Rose i Christophera pokazują, że chrzest zapewnia błogosławieństwa? (b) Co sądzisz o chrzcie?

¹⁸ Bez wątpienia chrzest jest poważnym krokiem, którego ani ty, ani nikt inny nie powinien traktować lekko. Zarazem oddanie się Bogu i chrzest stanowią wielki zaszczyt. Młodzi, którzy kochają Jehowę i rozumieją, czym jest oddanie, nie powstrzymują się od przyjęcia chrztu i nigdy nie żałują tej decyzji. Nastolatka o imieniu Rose mówi: „Kocham Jehowę i nic nie sprawiłoby mi więcej radości niż służba dla Niego. Niczego w życiu nie byłam tak pewna, jak swojej decyzji o chrzcie”.

¹⁹ A jak potoczyły się losy wspomnianego na wstępie Christophera? Czy jego decyzja, by dać się ochrzcić w wieku 12 lat, była uzasadniona? Christopher z docenianiem wspomina swoje oddanie się Bogu i chrzest. W wieku 17 lat rozpoczął stałą służbę pionierską, rok później został sługą pomocniczym, a obecnie usługuje w Betel. Opowiada: „Decyzja o chrzcie była słuszna. Moje życie jest wypełnione satysfakcjonującą pracą dla Jehowy i Jego organizacji”. Jeśli myślisz o chrzcie, to jak możesz się do niego przygotować? Na to pytanie odpowie następny artykuł.

1, 2. (a) Wyjaśnij, dlaczego chrzest jest poważnym krokiem. (b) O czym powinna być przekonana dana osoba, zanim przyjmie chrzest?

CZY jesteś młodą osobą, która zastanawia się nad przyjęciem chrztu? Jeśli tak, czeka cię największy przywilej dostępny człowiekowi. Jak jednak wspomniano w poprzednim artykule, chrzest to poważny krok. Symbolizuje twoje oddanie się Bogu — uroczystą obietnicę, w której przyrzekasz Jehowie, że będziesz Mu służyć na zawsze, przedkładając Jego wolę ponad wszystko inne w swoim życiu. To zrozumiałe, że powinieneś przyjąć chrzest tylko wtedy, gdy jesteś gotowy do podjęcia takiej decyzji, osobiście pragniesz to zrobić i rozumiesz znaczenie oddania się Bogu.

² A co, jeżeli nie masz pewności, czy jesteś gotowy do chrztu? Albo jeśli pragniesz go przyjąć, ale twoi rodzice uważają, że powinieneś poczekać, dopóki nie nabędziesz więcej doświadczenia w chrześcijańskim życiu? Tak czy inaczej, nie zniechęcaj się. Wykorzystaj raczej tę sytuację do robienia postępów, dzięki czemu wkrótce będziesz mógł zostać ochrzczony. Mając takie nastawienie, zastanów się, jak możesz wytyczyć sobie cele dotyczące: 1) twoich przekonań, 2) twoich czynów i 3) twojej wdzięczności.

TWOJE PRZEKONANIA

3, 4. Czego młode osoby mogą się nauczyć z przykładu Tymoteusza?

³ Zastanów się, jak byś odpowiedział na następujące pytania: Dlaczego wierzę, że Bóg istnieje? Co mnie przekonuje, że Biblia jest natchnionym Słowem Bożym? Dlaczego uważam, że trzymanie się Bożych norm moralnych jest lepsze niż przyjęcie stylu życia tego świata? Pytania te nie mają wzbudzić wątpliwości w twoim umyśle, lecz raczej pomóc ci zastosować się do rady apostoła Pawła, ‛aby samemu doświadczyć, co jest dobrą i miłą, i doskonałą wolą Bożą’ (Rzym. 12:2). Ale dlaczego powinieneś to zrobić?

⁴ Rozważmy przykład biblijny. Tymoteusz dobrze znał Pisma. Wiedzę tę „od najwcześniejszego dzieciństwa” przekazywała mu mama i babcia. Pomimo to Paweł zachęcał Tymoteusza: „Trwaj w tym, czego się nauczyłeś i w co po przekonaniu się uwierzyłeś” (2 Tym. 3:14, 15). Według pewnego dzieła greckie słowo oddane tu jako „przekonanie” znaczy „być pewnym, przeświadczonym o prawdziwości czegoś”. Tymoteusz uczynił prawdę swoją własnością. Przyjął ją nie dlatego, że jego mama i babcia poleciły mu to zrobić, ale dlatego, że po przeanalizowaniu argumentów sam się do niej przekonał (odczytaj Rzymian 12:1).

5, 6. Dlaczego to takie ważne, byś jak najwcześniej nauczył się korzystać ze „zdolności rozumowania”?

⁵ A co z tobą? Być może znasz nauki biblijne od dawna. Jeśli tak, to dlaczego nie miałbyś przyjrzeć się bliżej podstawom swoich wierzeń? Taka analiza umocni twoje przekonanie i pomoże ci opierać się presji otoczenia, świeckiej propagandzie, a także panować nad własnymi uczuciami.

⁶ Jeżeli już w młodości nauczysz się korzystać ze swej „zdolności rozumowania”, będziesz w stanie udzielić rówieśnikom sensownych odpowiedzi na pytania w rodzaju: „Skąd masz pewność, że Bóg istnieje? Dlaczego dopuszcza zło, skoro jest miłością? Jak to możliwe, że nie miał początku?”. Kiedy będziesz przygotowany, takie pytania nie osłabią twojej wiary, ale raczej cię zmotywują, byś więcej postudiował.

7-9. Wyjaśnij, jak dzięki internetowej kolekcji materiałów „Czego naprawdę uczy Biblia?” możesz umocnić się w swoich przekonaniach.

⁷ Prowadząc dogłębne studium osobiste, łatwiej znajdziesz odpowiedzi na pytania, z którymi możesz się zetknąć, rozwiejesz wątpliwości oraz umocnisz się w swoich przekonaniach (Dzieje 17:11). Mamy do dyspozycji wiele pomocnych narzędzi. Sporo osób przekonało się, że warto przeanalizować broszurę Pochodzenie życia — pięć pytań, które warto rozważyć oraz książkę Czy istnieje Stwórca, który się o ciebie troszczy? Ponadto wielu młodych chętnie korzysta z internetowych pomocy do studiowania z kolekcji „Czego naprawdę uczy Biblia?”. Można ją znaleźć w serwisie jw.org (patrz: NAUKI BIBLIJNE > NASTOLATKI). Materiały te mają na celu umocnić twoje przekonanie co do nauk biblijnych.

⁸ Zapewne znasz już treść Biblii i na niektóre z pytań zamieszczonych w tych materiałach potrafiłbyś szybko odpowiedzieć. Ale dlaczego jesteś pewny swoich odpowiedzi? Wspomniane pomoce zachęcają do rozważenia kilku wersetów biblijnych oraz zapisania osobistych przemyśleń. Dzięki nim łatwiej ci będzie obmyślić sposób wyjaśniania innym na podstawie Biblii, w co wierzysz. Internetowe materiały z serii „Czego naprawdę uczy Biblia?” pomagają wielu młodym ugruntować się w swych przekonaniach. Jeżeli masz dostęp do tych materiałów, czy nie mógłbyś uwzględnić ich w studium osobistym?

⁹ Umacniając swe przekonania, robisz ważny krok na drodze do chrztu. Pewna nastoletnia siostra powiedziała: „Zanim zdecydowałam się na chrzest, przestudiowałam Biblię i dostrzegłam, że znalazłam religię prawdziwą. Z każdym dniem moje przekonanie staje się coraz silniejsze”.

TWOJE CZYNY

10. Dlaczego rozsądnie jest oczekiwać, że ochrzczony chrześcijanin będzie postępował zgodnie ze swoją wiarą?

¹⁰ W Biblii czytamy: „Wiara, jeśli nie ma uczynków, sama w sobie jest martwa” (Jak. 2:17). Jeżeli jesteś utwierdzony w swoich przekonaniach, rozsądnie jest oczekiwać, że będziesz to potwierdzać czynami. Jakimi? Biblia mówi o „świętych postępkach i czynach zbożnego oddania” (odczytaj 2 Piotra 3:11).

11. Wyjaśnij sformułowanie „święte postępki”.

¹¹ Jeżeli twoje postępowanie ma być święte, musisz pozostawać czysty pod względem moralnym. Czy ci się to udaje? Pomyśl na przykład o ostatnich sześciu miesiącach. Jak pokazałeś, że masz „władze poznawcze” wyćwiczone w odróżnianiu dobra od zła? (Hebr. 5:14). Czy przypominasz sobie jakieś konkretne sytuacje, w których oparłeś się pokusie albo presji otoczenia? Czy to, jak się zachowujesz w szkole, dobrze świadczy o twojej wierze? Czy zamiast dopasowywać się do kolegów szkolnych, aby uniknąć drwin, bronisz swoich przekonań? (1 Piotra 4:3, 4). To prawda, że nikt nie jest doskonały. Nawet długoletnim sługom Jehowy może czasem brakować śmiałości, by publicznie stanąć w obronie swej wiary. Jednak osoba oddana Jehowie będzie dumna, że nosi Jego imię, i dowiedzie tego swoim postępowaniem.

12. Co obejmują „czyny zbożnego oddania” i jak powinieneś się na nie zapatrywać?

¹² A co z „czynami zbożnego oddania”? Obejmują one twoją aktywność w zborze, taką jak obecność na zebraniach i udział w służbie. Zaliczają się do nich również zajęcia, których inni mogą nie widzieć, na przykład twoje osobiste modlitwy i studium. Ktoś, kto oddał swe życie Jehowie, nie będzie traktować tych czynów jako uciążliwych obowiązków. Będzie raczej przejawiać nastawienie króla Dawida, który powiedział: „Znalazłem upodobanie w wykonywaniu twej woli, Boże mój, a twoje prawo jest w moim wnętrzu” (Ps. 40:8).

13, 14. Jakie materiały pobudzą cię do „czynów zbożnego oddania” i jaką korzyść odnieśli z tych pomocy niektórzy młodzi?

¹³ W wyznaczaniu sobie celów może ci pomóc materiał ćwiczeniowy zamieszczony w drugim tomie książki Pytania młodych ludzi — praktyczne odpowiedzi, na stronach 308 i 309. Zachęcono tam do zapisania odpowiedzi na pytania w rodzaju: „Czy twoje modlitwy dotyczą konkretnych spraw i co mówią o twojej miłości do Jehowy? Co analizujesz podczas studium osobistego? Czy wyruszasz do służby również bez rodziców?”. Pod każdym z tych pytań jest miejsce na wpisanie celów, do których chciałbyś zmierzać w związku z modlitwą, studium osobistym czy służbą.

¹⁴ Te materiały ćwiczeniowe okazały się cennym narzędziem dla wielu młodych, którzy zastanawiali się nad chrztem. Na przykład siostra o imieniu Tilda powiedziała: „Korzystałam z tych materiałów ćwiczeniowych do wyznaczania sobie celów. Osiągałam je jeden po drugim i rok później byłam gotowa do chrztu”. Podobne korzyści odniósł młody brat o imieniu Patryk: „Miałem już sprecyzowane cele, ale dzięki przelaniu ich na papier jeszcze bardziej starałem się je osiągnąć”.

15. Wyjaśnij, dlaczego oddanie się Bogu powinno być osobistą decyzją.

¹⁵ Jedno z najbardziej skłaniających do myślenia pytań, zawartych we wspomnianych materiałach, brzmi: „Czy służyłbyś Jehowie nawet wtedy, gdyby przestali to robić twoi rodzice lub przyjaciele?”. Pamiętaj, że jako oddany i ochrzczony chrześcijanin osobiście staniesz przed Jehową. Swojej służby dla Niego nie powinieneś uzależniać od innych osób — nawet swoich rodziców. Twoje „święte postępki i czyny zbożnego oddania” dowodzą, że żyjesz prawdą i rozwijasz się pod względem duchowym, zmierzając do chrztu.

TWOJA WDZIĘCZNOŚĆ

16, 17. (a) Co powinno pobudzać daną osobę do zostania chrześcijaninem? (b) Jaki przykład ilustruje to, że okup powinien skłaniać do wdzięczności?

¹⁶ Kiedy pewien człowiek dobrze obeznany z Prawem Mojżeszowym zapytał Jezusa: „Które przykazanie w Prawie jest największe?”, ten mu odpowiedział: „Masz miłować Jehowę, twojego Boga, całym swym sercem i całą swą duszą, i całym swym umysłem” (Mat. 22:35-37). Jezus wskazał tutaj, z czego powinny wynikać chrześcijańskie uczynki, między innymi chrzest — chodzi o wypływającą z serca miłość do Jehowy. Jednym z najlepszych sposobów na rozwinięcie jej w sobie jest rozmyślanie o najwspanialszym darze, który otrzymaliśmy od Jehowy — Jezusowej ofierze okupu (odczytaj 2 Koryntian 5:14, 15; 1 Jana 4:9, 19). Jeśli będziesz się zastanawiać nad okupem i tym, jakie ma on dla ciebie znaczenie, wzbudzi to w tobie wdzięczność.

¹⁷ Okup rzeczywiście powinien skłaniać cię do wdzięczności. Zilustrujmy to przykładem: Wyobraź sobie, że jakiś człowiek uratował cię przed utonięciem. Czy po prostu poszedłbyś do domu, wysuszył się i zapomniał o tym, co dla ciebie zrobił? Oczywiście, że nie! Na pewno czułbyś się dłużnikiem tej osoby. Przecież zawdzięczałbyś jej życie! Jehowie Bogu i Jezusowi Chrystusowi zawdzięczamy dużo więcej. Gdyby nie ofiara okupu, każdy z nas w pewnym sensie utonąłby w grzechu i śmierci. Ale dzięki temu wspaniałemu aktowi miłości mamy niezrównaną perspektywę życia wiecznego w ziemskim raju.

18, 19. (a) Dlaczego należenie do Jehowy nie powinno budzić twoich obaw? (b) W jaki sposób służba dla Boga zmienia twoje życie na lepsze?

¹⁸ Czy doceniasz to, co uczynił dla ciebie Jehowa? Jeśli tak, byłoby stosowne, żebyś Mu się oddał i przyjął chrzest. W zakres takiego oddania wchodzi złożenie Jehowie uroczystej obietnicy, że Jego wolę będziesz spełniać już zawsze, bez względu na to, co się wydarzy. Czy powinieneś się obawiać wzięcia na siebie takiego zobowiązania? W żadnym razie. Pamiętaj, że Jehowie leży na sercu twoje dobro i że On „nagradza tych, którzy go pilnie szukają” (Hebr. 11:6). Gdy się oddasz Bogu i zgłosisz do chrztu, twoje życie wcale nie zmieni się na gorsze. Wręcz przeciwnie, dzięki służbie dla Niego stanie się lepsze. Pewien 24-letni brat, który przyjął chrzest w bardzo młodym wieku, powiedział: „Gdybym zdecydował się oddać Jehowie, będąc starszy, pewnie miałbym głębsze zrozumienie, ale podjęcie tej decyzji w tamtym czasie uchroniło mnie przed świeckimi dążeniami”.

¹⁹ Jehowa bardzo się różni od Szatana, który interesuje się tobą wyłącznie z samolubnych pobudek. Swoim zwolennikom nie oferuje on trwałej nagrody. No bo skąd miałby ją wziąć? Przecież sam nie ma dobrych wieści ani perspektyw. Jak mógłby dać coś, czego nie posiada? Może ci zaoferować jedynie widoki na ponurą przyszłość, która czeka jego samego (Obj. 20:10).

20. Dzięki czemu młoda osoba może zrobić postępy, by oddać się Bogu i przyjąć chrzest? (Zobacz też ramkę „Co pomoże ci wzrastać duchowo”).

²⁰ Oddanie życia Jehowie to z pewnością właściwa decyzja. Czy jesteś na nią gotowy? Jeżeli tak, to nie powstrzymuj się przed tym krokiem. Jeśli natomiast potrzebujesz więcej czasu, skorzystaj z podpowiedzi podanych w tym artykule i nie stój w miejscu. Apostoł Paweł napisał do Filipian: „W jakim stopniu zrobiliśmy postępy, dalej idźmy dokładnie według tego samego ustalonego porządku” (Filip. 3:16). Gdy posłuchasz tej rady, wkrótce zapragniesz oddać swe życie Jehowie i przyjąć chrzest.