„I przeniósł mnie [anioł] w mocy ducha na pustkowie. I ujrzałem niewiastę siedzącą na bestii barwy szkarłatnej, pełnej bluźnierczych imion oraz mającej siedem głów i dziesięć rogów” (Objawienie 17:3).

17. (a) Jak to rozumieć, że symboliczna bestia maści szkarłatnej jest pełna bluźnierczych imion? (b) Kto dosiada szkarłatnej bestii? (c) Jak religia babilońska od samego początku związała się z Ligą Narodów i jej następczynią?

¹⁷ A jak rozumieć to, że owa symboliczna bestia jest pełna bluźnierczych imion? Otóż ludzie uczynili owego wielonarodowego bożka namiastką Królestwa Bożego — w celu dokonania czegoś, co w myśl słów Boga może osiągnąć tylko Jego Królestwo (Daniela 2:44; Mateusza 12:18, 21). Godna uwagi w wizji Jana jest wszakże okoliczność, że szkarłatną bestię ujeżdża Babilon Wielki. Zgodnie z tym proroctwem babilońska religia, a zwłaszcza chrześcijaństwo, nawiązała zażyłe stosunki z Ligą Narodów i jej następczynią. Już 18 grudnia 1918 roku gremium znane obecnie pod nazwą Krajowej Rady Kościołów Chrystusowych w Ameryce przyjęło deklarację, w której oświadczono między innymi: „Liga taka jest nie tylko instytucją polityczną; jest raczej politycznym wyrazem Królestwa Bożego na ziemi. (...) Kościół może użyczyć ducha dobrej woli, bez którego żadna Liga Narodów nie zdoła się ostać. (...) Liga Narodów tkwi swymi korzeniami w Ewangelii. Podobnie jak Ewangelia, ma ona na celu ‚pokój na ziemi, dobrą wolę wobec ludzi’”.

18. Jak duchowni chrześcijaństwa udzielili poparcia Lidze Narodów?

¹⁸ Dnia 2 stycznia 1919 roku na pierwszej stronie dziennika San Francisco Chronicle ukazał się nagłówek: „Papież opowiada się za powołaniem Wilsonowskiej Ligi Narodów”. A 16 października 1919 roku w Senacie USA złożono petycję podpisaną przez 14 450 duchownych głównych wyznań, nakłaniającą do „ratyfikacji paryskiego traktatu pokojowego, zawierającego pakt ligi narodów”. Wprawdzie Senat USA nie ratyfikował tego traktatu, ale kler chrześcijaństwa dalej prowadził akcję na rzecz Ligi. A jak zainaugurowano działalność tej organizacji? Depesza agencyjna ze Szwajcarii, opatrzona datą 15 listopada 1920 roku, donosiła: „Dzisiaj rano o godzinie jedenastej dzwony wszystkich genewskich kościołów ogłosiły otwarcie pierwszego zgromadzenia Ligi Narodów”.

20. Dlaczego wysławianie Ligi Narodów jako „politycznego wyrazu Królestwa Bożego na ziemi” było ze strony kleru bluźnierstwem?

²⁰ Sromotne niedopisanie Ligi Narodów powinno było zasygnalizować duchowieństwu, że tego rodzaju instytucje utworzone przez człowieka bynajmniej nie są częścią Królestwa Bożego na ziemi. Jakimż bluźnierstwem jest takie twierdzenie! Sugeruje ono, że Bóg przyłożył rękę do żałosnej partaniny, jaką okazała się Liga. Tymczasem o Bogu czytamy, że „doskonałe jest dzieło jego”. Jehowa ustanowi pokój i zaprowadzi swą wolę jak w niebie, tak na ziemi nie za pomocą zbieraniny kłótliwych polityków, z których wielu jest ateistami, lecz za pośrednictwem swego niebiańskiego Królestwa (5 Mojżeszowa 32:4; Mateusza 6:10).

21. Co dowodzi, że wielka nierządnica popiera i podziwia następczynię Ligi Narodów, Organizację Narodów Zjednoczonych?

²¹ A co powiedzieć o następczyni Ligi, o Organizacji Narodów Zjednoczonych? Ona także od samego początku jest ujeżdżana przez wielką nierządnicę, która jawnie się z nią związała i stara się kierować jej poczynaniami. Na przykład w czerwcu 1965 roku, w 20 rocznicę utworzenia tego gremium, przedstawiciele Kościoła katolickiego i prawosławnego wraz z protestantami, żydami, hinduistami, buddystami i muzułmanami — reprezentujący podobno dwa miliardy mieszkańców ziemi — zebrali się w San Francisco, by uroczyście dać wyraz swemu poparciu i uznaniu dla ONZ. Podczas wizyty w jej siedzibie w październiku 1965 roku papież Paweł VI nazwał ją „najbardziej znaczącą organizacją międzynarodową” i dodał: „Ludy całej ziemi widzą w Organizacji Narodów Zjednoczonych ostatnią nadzieję na zgodę i pokój”. Inny papież, Jan Paweł II, przemawiając w październiku 1979 roku do Zgromadzenia Ogólnego ONZ, powiedział: „Mam nadzieję, że Organizacja Narodów Zjednoczonych na zawsze pozostanie najwyższym forum na rzecz pokoju i sprawiedliwości”. Rzecz znamienna, w swym przemówieniu bardzo niewiele uwagi poświęcił Jezusowi Chrystusowi i Królestwu Bożemu. Jak czytamy w dzienniku The New York Times, podczas podróży do USA we wrześniu 1987 roku „Jan Paweł dużo mówił o pozytywnej roli Narodów Zjednoczonych w popieraniu (...) ‚nowej ogólnoświatowej solidarności’”.

[Ramka na stronie 244]

„Bluźniercze imiona”

Kiedy po pierwszej wojnie światowej dwurożna bestia propagowała Ligę Narodów, jej liczni zalotnicy religijni niezwłocznie pobłogosławili to posunięcie. Skutkiem tego nowa organizacja na rzecz pokoju stała się „pełna bluźnierczych imion”.

„Chrześcijaństwo może użyczyć dobrej woli, stanowiącej siłę napędową ligi [narodów], dzięki czemu traktat przekształci się ze świstka papieru w narzędzie królestwa Bożego” (The Christian Century, USA, 19 czerwca 1919 roku, strona 15).

„Idea Ligi Narodów jest rozszerzeniem na dziedzinę stosunków międzynarodowych idei Królestwa Bożego jako ładu światowego opartego na dobrej woli. (...) Właśnie o to modlą się wszyscy chrześcijanie słowami: ‚Przyjdź Królestwo Twoje’” (The Christian Century, USA, 25 września 1919 roku, strona 7).

„Spoiwem Ligi Narodów jest Krew Chrystusa” (dr Frank Crane, amerykański kaznodzieja protestancki).

„[Krajowa] Rada [kościołów kongregacjonalistycznych] popiera pakt [Ligi Narodów] jako jedyny dostępny dziś instrument polityczny, za pomocą którego Duch Jezusa Chrystusa może znaleźć szersze praktyczne zastosowanie w sprawach narodów” (The Congregationalist and Advance, USA, 6 listopada 1919 roku, strona 642).

„Konferencja wzywa wszystkich metodystów do popierania i aktywnego propagowania haseł [Ligi Narodów], stanowiących wyraz idei Boga Ojca i ziemskich dzieci Bożych” (Weslejański Kościół Metodystyczny, Wielka Brytania).

„Po rozpatrzeniu dążeń, możliwości i postanowień tego paktu stwierdzamy, że zawiera on samo sedno nauk Jezusa Chrystusa — Królestwo Boga i Jego sprawiedliwość (...) Ni mniej, ni więcej, tylko właśnie to” (kazanie arcybiskupa Canterbury z okazji otwarcia Zgromadzenia Ligi Narodów w Genewie, 3 grudnia 1922 roku).

„Związek Ligi Narodów ma w tym kraju takie same święte prawa, jak każde inne stowarzyszenie humanitarne bądź misyjne, ponieważ jest ona obecnie najskuteczniejszym organem władzy Chrystusa jako Księcia Pokoju wśród narodów” (kaznodzieja kongregacjonalistów dr Garvie, Wielka Brytania).