• Belize
    Rocznik Świadków Jehowy — 2010

    • WZROST NA TERENIE HISZPAŃSKOJĘZYCZNYM

      Lud Jehowy w Belize cieszył się też ogromnym duchowym wzrostem wśród osób mówiących po hiszpańsku. W roku 1949 nie było tu ani jednego misjonarza władającego tym językiem. Ale jakiś czas później przysłano do Belize braci znających hiszpański. Na przykład w roku 1955 przybył Leslie Pitcher, którego skierowano do hiszpańskojęzycznego miasteczka Benque Viejo, położonego na zachodzie kraju — przy granicy z Gwatemalą. Kiedy dotarł na miejsce, niektórzy mieszkańcy już na niego czekali. Jak to możliwe?

      Rok wcześniej w mieście San Benito, leżącym dalej na zachód, w Gwatemali, poznała prawdę i została ochrzczona Natalia Contreras. Wyruszyła ona przez granicę do Belize, by w Benque Viejo dać świadectwo swoim krewnym. Gdy omawiała biblijny pogląd na bałwochwalstwo, jeden z nich, Serviliano Contreras, uważnie się jej przysłuchiwał. W rezultacie przyjął prawdę i był wiernym Świadkiem Jehowy aż do śmierci w roku 1998; miał wtedy 101 lat. Wiele jego dzieci i wnuków też służy Jehowie. Na początku teren tej niewielkiej grupy głosicieli w Benque Viejo sięgał aż do Gwatemali, do miasta Melchor de Mencos, gdzie odbywały się zebrania. Z czasem w Melchor de Mencos powstał zbór, a zbór w Benque Viejo nadal jest znany z ducha gorliwości.

      W roku 1956 część programu zgromadzenia obwodowego i okręgowego przedstawiono po hiszpańsku. A w lutym 1968 roku w Sali Królestwa w Orange Walk zorganizowano w tym języku całe zgromadzenie obwodowe. Obecnych było 85 osób, a 4 ochrzczono.

      Marcelo Dominguez, Rafael Medina, Catalina i Dionisio Tekowie oraz inni hiszpańskojęzyczni głosiciele regularnie przychodzili na zebrania i zgromadzenia w języku angielskim, choć niewiele rozumieli. Ale w październiku 1964 roku w Orange Walk powstał zbór hiszpańskojęzyczny, liczący 20 głosicieli, którzy do tej pory spotykali się ze zborem angielskojęzycznym.

      W latach osiemdziesiątych w niedalekim Salwadorze i Gwatemali rozgorzała wojna domowa, toteż wiele osób schroniło się w Belize. Wśród nich było kilka rodzin Świadków mówiących po hiszpańsku, w tym starsi, słudzy pomocniczy i pionierzy. Zarówno oni, jak i misjonarze znający ten język przyczynili się do rozwoju działalności na terenie hiszpańskojęzycznym.