Pierwsza dokładna informacja o liczbie głosicieli w Belize pochodzi z roku 1944, kiedy to sprawozdanie ze służby złożyło siedem osób. Aby głosić skuteczniej, bracia i siostry zaczęli się posługiwać w służbie od drzwi do drzwi kartami świadectwa. W ciągu roku od przybycia misjonarzy liczba głosicieli wzrosła do 16.

W 1948 roku przeciętna liczba głosicieli wynosiła już 38, a poza stolicą powstały cztery nowe zbory. Znajdowały się one na terenach wiejskich i liczyły zaledwie po kilku głosicieli, jak na przykład rodzina Lightburnów w Black Creek, rodzina Gordonów w Bombie, rodziny Humesów i Aldanów w Santanie oraz bracia León Requeña i Rafael Medina w Orange Walk. Zgodnie z otrzymanymi radami misjonarze i pionierzy specjalni koncentrowali swe wysiłki na mieście Belize. Jehowa błogosławił ich gorliwej pracy i liczba szczerych osób, które zostawały sługami Jehowy, ciągle rosła.