Po tym, jak w Szechem została zhańbiona Dina, za co synowie Jakuba wywarli pomstę na mieszkańcach tego miasta, Bóg kazał Jakubowi wrócić do Betel. Patriarcha ten usunął przedmioty fałszywego kultu należące do jego domowników i sług, po czym pod ochroną Bożą dotarł do Betel, zbudował ołtarz i zmienił nazwę, jaką wcześniej nadał temu miejscu, na El-Betel, co znaczy „Bóg Betel”.

Betel, podobnie jak Gilgal i Micpa, było celem corocznych wędrówek Samuela podejmowanych w celu sądzenia ludu. Wciąż też uważano je za miejsce wielbienia Jehowy (1Sm 7:16; 10:3).