Biblia donosi, że „najechał Sennacheryb, król asyryjski, wszystkie warowne miasta judzkie i zdobył je”. Przestraszony powstałym zagrożeniem Ezechiasz, panujący w Jeruzalem, postanowił się wykupić i dlatego „wysłał poselstwo do króla asyryjskiego do Lakisz” z propozycją złożenia wysokiej daniny (2 Król. 18:13, 14, BT).

Czy Sennacheryb potwierdza fakt, iż przebywał w Lakisz? Oczywiście! Polecił utrwalić obleganie tej twierdzy na dużych płytach kamiennych, zdobiących jego ogromny pałac w Niniwie, badany później przez archeologów. Odlewy tych obfitujących w szczegóły płaskorzeźb, znajdujące się w Muzeum Brytyjskim, przedstawiają sceny związane właśnie ze zdobyciem Lakisz. Ludność po poddaniu się tłumnie opuszcza miasto. Wyprowadza się jeńców. Niektórych wbito na pal. Inni oddają hołd samemu Sennacherybowi, o którym jest też mowa w sprawozdaniu biblijnym. Zapisana znakami klinowymi inskrypcja głosi: „Sennacheryb, król świata, król Asyrii, zasiadł na tronie nimedu i dokonał przeglądu łupów (wziętych) z Lakisz”.

W Biblii czytamy ponadto, że Ezechiasz zapłacił „haracz w wysokości trzystu talentów srebra i trzydziestu talentów złota” (2 Król. 18:14, 15, Bw).

[Ilustracje na stronie 21]

Płaskorzeźba asyryjska przedstawiająca atak z użyciem machiny oblężniczej na judzką twierdzę Lakisz

Tell Lakisz. Ta ważna placówka strzegła od południowego zachodu wstępu na wyżynę judzką, aż w końcu Asyryjczycy oblegli Lakisz i je zdobyli