Obrażają go nawet przestępcy przybici do pala po jego lewej i prawej stronie, chociaż tylko on tak naprawdę jest niewinny.

Tymczasem jeden ze skazańców dochodzi do wniosku, że Jezus rzeczywiście musi być królem. Strofuje drugiego przestępcę: „Czy ty się w ogóle Boga nie boisz? Przecież otrzymałeś taki sam wyrok. My słusznie zostaliśmy ukarani — dostaliśmy to, na co zasłużyliśmy. Ale on nie zrobił nic złego”. Następnie błaga Jezusa: „Pamiętaj o mnie, gdy się znajdziesz w swoim Królestwie” (Łukasza 23:40-42).