W Izajasza 28:25, 27 oprócz kminu wymieniono roślinę o hebrajskiej nazwie kécach. W niektórych polskich przekładach utożsamiono ją z „wyką” (Bg, Bw) lub „koprem” (BWP), jednak kontekst oraz arabski odpowiednik (kazha) zdają się przemawiać za „czarnuszką” (BT, NŚ). Czarnuszka siewna (Nigella sativa) należy do rodziny jaskrowatych, osiąga mniej więcej taką samą wysokość jak kmin, ma podobne pierzaste liście, ale właściwe sobie, ładne kwiaty o białoniebieskawych płatkach. Torebki nasienne (mieszki) zawierają czarne nasionka, mniejsze od kminu, które są ostre w smaku i aromatyczne i służą jako dość pikantny dodatek do potraw. Czarnuszka była ulubioną przyprawą starożytnych Greków i Rzymian (ILUSTRACJA, t. 1, s. 543).

Chociaż obecnie ani kmin, ani czarnuszka nie są powszechnie uprawiane w Palestynie, w czasach biblijnych obie te rośliny były tam bardziej pospolite.

Przejawiał ją także w trakcie późniejszej młocki: owoców kminu i czarnuszki nie młócił ciężkimi kołami ani wałami urządzeń młockarskich; rozłupki kminu uderzał laską, a mocniejsze mieszki czarnuszki kijem, żeby nie uszkodzić delikatnych ziarenek.