W roku 1945 zostałem zaproszony do służby w Biurze Oddziału Świadków Jehowy w Atenach. Betel, czyli „Dom Boży”, znajdowało się wówczas w wynajętym budynku na ulicy Lombardou. Na parterze mieściły się biura, a w suterenie drukarnia. Mieliśmy w niej małą maszynę drukarską oraz gilotynę. Na początku pracowały tam dwie osoby, ale po jakimś czasie do pomocy zaczęły dojeżdżać z własnych domów kolejne.

W tym samym 1945 roku ponownie nawiązano kontakt z Biurem Głównym Towarzystwa Strażnica w nowojorskim Brooklynie i znów zaczęliśmy regularnie drukować w Grecji Strażnicę. W roku 1947 przenieśliśmy siedzibę oddziału na ulicę Tenedou 16, choć drukarnia pozostała tam, gdzie była dotąd. Później przenieśliśmy ją z ulicy Lombardou do odległej o jakieś pięć kilometrów drukarni będącej własnością jednego ze Świadków. Tak więc w pewnym okresie bardzo często przemieszczaliśmy się między trzema różnymi miejscami.

Pamiętam, jak przed świtem wychodziliśmy z budynków mieszkalnych przy ulicy Tenedou i jechaliśmy do drukarni. Pracowałem tam do godziny trzynastej, po czym udawałem się na ulicę Lombardou, gdzie trafiały zadrukowane przez nas arkusze papieru. Składano je do formatu czasopism, zszywano i ręcznie obcinano. Następnie gotowe do wysyłki czasopisma dostarczaliśmy na pocztę, wnosiliśmy je na drugie piętro i pomagaliśmy urzędnikom sortować oraz stemplować koperty.

Do roku 1954 liczba Świadków w Grecji wzrosła do przeszło 4000, toteż potrzebne były większe obiekty. Dlatego przenieśliśmy się do nowego, trzykondygnacyjnego Betel w centrum Aten przy ulicy Kartali.

Wznowiliśmy też normalną działalność wydawniczą na terenie Biura Oddziału. Z tego powodu wkrótce okazało się, że budynki Betel przy ulicy Kartali są za małe. Zakupiono więc hektarową działkę w Marousi, na przedmieściu Aten. W wybudowanych tam nowych obiektach Betel znajdowało się 27 pokojów mieszkalnych, drukarnia, biura i inne pomieszczenia. Całość oddano do użytku w październiku 1979 roku.

Z czasem okazało się, że potrzebujemy jeszcze więcej miejsca. Około 60 kilometrów na północ od Aten nabyto więc parcelę o powierzchni 22 hektarów. Ta posiadłość w miejscowości Eleona leży na stoku, skąd widać góry oraz obfitujące w wodę doliny. W kwietniu 1991 roku oddaliśmy tam do użytku znacznie większy kompleks, obejmujący między innymi 22 domy, z których każdy może być zamieszkany przez osiem osób.