Potem bracia nabyli korzystnie położoną działkę przy ulicy Sogavegur 71 w Rejkiawiku. Wiosną 1972 roku przystąpiono do robót. Było to niełatwe zadanie dla nielicznych miejscowych braci, którzy nie znali się na budowaniu. Nie było wśród nich przedsiębiorców budowlanych ani murarzy, musieli więc zatrudnić fachowców niebędących Świadkami Jehowy. Ludzie ci chętnie współpracowali z braćmi. Wynajęto część starego domu stojącego po sąsiedzku i urządzono tam jadalnię. Siostry na zmianę przyrządzały w domach posiłki i przynosiły je na budowę.

Całe to przedsięwzięcie okazało się wspaniałym świadectwem dla osób postronnych. Firmy budowlane i władze miasta miały wyśmienitą okazję lepiej poznać Świadków Jehowy. Przechodnie zatrzymywali się i obserwowali, jak posuwają się prace. Gdy trzeba było tynkować ściany wewnątrz budynku, do pomocy przyjechał brat z Danii, doświadczony murarz. Dużą część prac wykonały siostry. Kiedy budowę odwiedzili urzędnicy z nadzoru, zauważyli, że siostry obsługują betoniarkę. Jeden z nich powiedział: „Myślę, że kobiety z naszego kościoła mogłyby się tu wiele nauczyć. Niewątpliwie szybciej buduje się kościoły, pracując własnymi rękami, niż chodząc ze skrzyneczką i prosząc o datki”. Obiekt został oddany do użytku w maju 1975 roku, gdy Islandię odwiedził Milton G. Henschel i z tej okazji wygłosił okolicznościowe przemówienie. Miejsce to przez wiele lat służyło jako główny dom misjonarski oraz Sala Królestwa dla zborów w Rejkiawiku, obecnie zaś znajduje się tu Biuro Oddziału.

[Ilustracja na stronie 243]

Poniżej: Bjarni Jónsson przed Biurem Oddziału