W roku 1968 otrzymaliśmy nowe zadania — wezwano mnie do Biura Oddziału w Tokio i przydzielono do pracy w charakterze tłumacza. Ponieważ w Betel brakowało miejsca, dojeżdżałem z tokijskiej dzielnicy Sumida, a Junko usługiwała jako pionierka specjalna w miejscowym zborze. Potrzebowaliśmy wówczas obszerniejszej siedziby oddziału. Dlatego w roku 1970 zakupiono posiadłość w Numazu w pobliżu góry Fudżi. Wybudowano tam trzykondygnacyjną drukarnię oraz budynek mieszkalny. Zanim rozpoczęliśmy roboty budowlane, zdążyliśmy przeprowadzić w istniejących już obiektach Kurs Służby Królestwa dla nadzorców zborów.

Wkrótce obiekty Betel w Numazu stały się za ciasne. Dlatego zakupiono siedmiohektarową działkę w Ebinie i w 1978 roku rozpoczęto budowę nowej siedziby Biura Oddziału. Obecnie cały ten teren jest już wykorzystany — stoi na nim drukarnia, budynki mieszkalne oraz Sala Zgromadzeń na 2800 miejsc. Na początku tego roku zakończono ostatni etap rozbudowy — powstały dwa 13-kondygnacyjne budynki mieszkalne oraz pięciopoziomowy parking z warsztatami. Co prawda nasza rodzina Betel liczy teraz 530 członków, ale dzięki nowym obiektom będzie mogło tu usługiwać około 900 osób.