W 1995 roku w Ugandzie powołano Komitet Kraju, który działał pod nadzorem kenijskiego Biura Oddziału. W jednym z domów misjonarskich w Kampali zamieszkało ośmioro członków nowej rodziny sług pełnoczasowych, w tym zespół tłumaczy na język luganda. A we wrześniu 2003 roku powstało w Ugandzie samodzielne Biuro Oddziału.

W 2001 roku Ciało Kierownicze wyraziło zgodę na zakup 4-hektarowej działki pod budowę nowego Betel na przedmieściach Kampali, niedaleko Jeziora Wiktorii.

Najpierw zwrócono się do najlepiej wyposażonej firmy budowlanej, ale okazało się, że ma zbyt dużo zleceń. Potem jednak kierownictwo nagle zmieniło zdanie i przedstawiło bardzo korzystną ofertę. Najwyraźniej firma ta niespodziewanie straciła duży kontrakt, mogła więc od razu zająć się nowym zleceniem.

W styczniu 2006 roku rodzina Betel przeprowadziła się do ładnego, dwukondygnacyjnego budynku, w którym są 32 pokoje mieszkalne. Nowy kompleks obejmuje też budynek biurowy, przestronną jadalnię, kuchnię i pralnię. Oprócz tego na działce znajdują się: magazyn dla Działu Ekspedycji i Literatury, budynki przeznaczone na warsztaty, magazyn na wodę i generator prądu. Zainstalowano także przyjazny dla środowiska system kanalizacyjny. Pewien brat powiedział entuzjastycznie: „My już jesteśmy w raju; brakuje nam tylko życia wiecznego!”. W sobotę 20 stycznia 2007 roku przemówienie z okazji uroczystego otwarcia Betel wygłosił Anthony Morris, członek Ciała Kierowniczego.

[Ilustracje na stronie 124]

Biuro Oddziału w Ugandzie

budynek biurowy (poniżej) i mieszkalny (po prawej)