⁸ Mimo że w USA drukowano ogromne ilości literatury, i tak jej brakowało do zaspokojenia potrzeb na całym świecie. Dlatego po wojnie w wielu krajach otwierano nowe drukarnie lub uruchamiano istniejące — na przykład w Anglii, Danii, Grecji, Kanadzie, Niemczech Zachodnich, RPA i Szwajcarii. Na początku lat siedemdziesiątych do oddziałów drukujących literaturę należały też: Australia, Brazylia, Filipiny, Finlandia, Ghana, Japonia i Nigeria. W niektórych produkowano także książki w twardych oprawach. W owym czasie do drukowania przyuczano misjonarzy po Szkole Gilead i rozsyłano ich do tych krajów, by pomagali miejscowym braciom w pracach poligraficznych.

⁹ W latach osiemdziesiątych czasopisma drukowano już w 51 krajach.a

Potrzeba zmian organizacyjnych

¹² Wszystko to sprawiło, że Świadkowie Jehowy musieli inaczej zorganizować produkcję literatury na całej ziemi. Offsetowe prasy zwojowe są szybsze od maszyn typograficznych, ale też o wiele droższe. Systemy komputerowe wspomagające redagowanie tekstu, tłumaczenie czy opracowywanie szaty graficznej dają znacznie więcej możliwości niż starsze systemy, lecz również więcej kosztują. Szybko okazało się, że drukowanie czasopism w 51 krajach przestało się opłacać. Toteż w latach dziewięćdziesiątych ‛wierny szafarz’ ponownie przeanalizował sytuację. Do jakich doszedł wniosków?

¹³ Stwierdzono, że wartościowe dary Świadków Jehowy oraz ich sympatyków lepiej by wykorzystano, gdyby prace drukarskie zostały scentralizowane. Stopniowo zmniejszano więc liczbę oddziałów drukujących literaturę. Niemcy zajęły się produkcją czasopism i innych publikacji dla wielu krajów Europy Wschodniej i Zachodniej — również dla tych, które wcześniej miały własne drukarnie. Włochy zaopatrują w literaturę część Afryki i południowo-wschodniej Europy, w tym Grecję i Albanię. W Afryce czasopisma drukuje się tylko w Nigerii i RPA. Podobne zmiany organizacyjne nastąpiły na całym świecie.

Co wzięto pod uwagę

¹⁴ Do lipca 1998 roku szereg krajów europejskich przestanie drukować czasopisma, na przykład Austria, Dania, Francja, Grecja, Holandia i Szwajcaria. Ciężar tych prac wezmą na siebie: Finlandia, Hiszpania, Niemcy, Szwecja, Wielka Brytania i Włochy. Dzięki temu uniknie się niepotrzebnych kosztów i będzie można lepiej gospodarować datkami na ogólnoświatową działalność. Co zadecydowało o tym, które kraje dalej będą drukować, a które nie? ‛Wierny szafarz’, zgodnie z ciążącym na nim obowiązkiem mądrego rozporządzania mieniem Pana, starannie rozważył, gdzie panują najlepsze warunki do prowadzenia działalności poligraficznej.