Aby ustalić, czy Conchita ma raka, lekarz za pomocą cienkiej igły pobrał z guzka wycinek do badań. Ponieważ stwierdzono obecność komórek rakowych, Conchitę poddano zabiegowi, w trakcie którego usunięto guz wraz z sąsiednią tkanką, a także oceniono stopień zaawansowania nowotworu (typ, wielkość i ewentualny rozsiew) oraz szybkość namnażania się jego komórek.

Po zabiegu chirurgicznym wiele pacjentek korzysta z dodatkowego leczenia, mającego zapobiec nawrotowi albo rozsiewowi raka. Komórki rakowe mogą w końcu wydostać się na zewnątrz pierwotnego guza, przenieść z krwią lub limfą w inne miejsce i tam zacząć się mnożyć. Właśnie wskutek ekspansji nowotworu, czyli tworzenia przerzutów do ważnych dla życia narządów i tkanek — mózgu, wątroby, szpiku kostnego czy płuc — choroba nowotworowa staje się śmiertelna.

Żeby zniszczyć komórki raka rozsiane zarówno wokół pierwotnych zmian nowotworowych, jak i w całym organizmie, Conchita poddała się naświetlaniom oraz chemioterapii. Jej typ nowotworu był estrogenozależny, więc poddała się też terapii antyhormonalnej w celu powstrzymania rozwoju następnych guzów.

Dzięki postępowi w walce z rakiem piersi pacjentka może dziś wybierać spośród metod leczenia uwzględniających jej wiek i stan zdrowia, postać choroby i występowanie nowotworów w rodzinie. Na przykład u Arlette nowotwór piersi został zdiagnozowany, zanim rozsiał się poza przewód mleczny. Można więc było przeprowadzić u niej lumpektomię (zabieg oszczędzający pierś). Alice przed operacją przeszła chemioterapię, która miała spowodować zmniejszenie guza. Janice wycięto guz i tylko jeden węzeł chłonny, w którym gromadził się płyn wyciekający z guza. Ponieważ w amputowanym węźle nie znaleziono komórek rakowych, resztę węzłów chłonnych można było zachować. Tym samym zmalało ryzyko wystąpienia uciążliwego obrzęku limfatycznego ręki, który pojawia się nieraz na skutek usunięcia wielu węzłów pachowych.

Czy w niedalekiej przyszłości rak piersi będzie leczony jeszcze skuteczniej i w sposób mniej uciążliwy dla pacjentek? Naukowcy pracują nad terapiami wykorzystującymi ludzki system odpornościowy, jak również nad lekami, które blokowałyby ścieżki molekularne, odgrywające ważną rolę w rozwoju nowotworu. Ponadto postęp w dziedzinie obrazowania diagnostycznego pomoże radiologom precyzyjniej i skuteczniej dawkować promieniowanie.

Prowadzi się także badania, które pozwoliłyby wyjaśnić zagadkę przerzutów, „przechytrzyć” komórki raka oporne na chemioterapię, blokować sygnały powodujące mnożenie się komórek czy też dostosowywać terapie do określonego typu nowotworu.