Jakiś rok później, kiedy miałem 17 lat, zostałem zamianowany na pioniera specjalnego i przydzielono mi słabo zaludnione tereny Australiia. Współpracowałem tam z namaszczonym duchem bratem Bennettem (Benem) Brickellemb, starszym ode mnie o ponad 30 lat. To był dla mnie niezwykły przywilej, że mogłem współpracować z tym doświadczonym bratem, którego wielu uważało za wyjątkowo umiejętnego pioniera!

Nasz teren znajdował się w północno-zachodniej części stanu Queensland i obejmował słabo zaludniony obszar leżący nad zatoką Karpentaria. Ben i ja byliśmy tam jedynymi Świadkami. Dojazd z jednego domu do następnego trwał czasami całymi godzinami. W czasie tych długich podróży zakurzonymi drogami Ben często opowiadał swoje wcześniejsze doświadczenia ze służby. Mówił na przykład, jak głosiciele wykorzystywali samochody z megafonamic — i to w trakcie II wojny światowej, kiedy działalność Świadków Jehowy w Australii była zakazana.

Po całym dniu służby szukaliśmy odpowiedniego miejsca w pobliżu drogi i rozbijaliśmy tam obózd. Żeby przygotować kolację, zbieraliśmy drewno i rozpalaliśmy ognisko. Wodoodporna mata, koce i poduszka — to było moje łóżko. Do dziś wspominam, jaki podziw dla Jehowy budziło we mnie rozgwieżdżone niebo, którego nie przyćmiewały żadne sztuczne światła.

Gdy na takim odległym terenie zepsuje się samochód, może być niebezpiecznie. Pewnego razu pękła nam oś. Było bardzo gorąco i mieliśmy mało wody do picia. Jeden z przejeżdżających kierowców zabrał Bena do Cloncurry po części zamienne, a ja zostałem na trzy dni sam z popsutym autem. Każdego dnia mijało mnie kilka samochodów i życzliwi kierowcy dawali mi trochę wody. Jeden z nich dał mi też starą, zniszczoną książkę i powiedział: „Przeczytaj, przyjacielu. To może ci pomóc”. Ku mojemu zaskoczeniu ta książka, chociaż nie została wydana przez naszą organizację, zawierała opis przeżyć Świadków Jehowy w nazistowskich obozach koncentracyjnych!

Współpracowałem z Benem prawie rok. Kiedy widzieliśmy się po raz ostatni, powiedział mi: „Bracie, trwaj w boju”. Przykład jego gorliwości i oddania dla Jehowy jeszcze bardziej zmotywował mnie do trwania w służbie pełnoczasowej.