Moc Boża wydoskonalona w słabości

Do takich gorliwych Świadków należał też Ben Brickell. Nie był okazem zdrowia i miał zwyczajne ludzkie potrzeby, ale wyróżniał się wiarą. W roku 1930 rozpoczął służbę kolporterską w Nowej Zelandii, gdzie dawał świadectwo na terenach, które potem nie były opracowywane przez kilkadziesiąt lat. Dwa lata później wybrał się w pięciomiesięczną podróż ewangelizacyjną po Australii, przemierzając pustynne obszary, na których jeszcze nigdy nie świadczono. Jego rower był obładowany kocami, odzieżą, żywnością oraz książkami do rozpowszechnienia. Chociaż wielu śmiałków próbujących się przeprawić przez ten teren straciło życie, brat Brickell się nie zrażał, gdyż zaufał Jehowie. Potem pełnił służbę w Malezji, gdzie zaczęło mu mocno dokuczać serce. Nie dał jednak za wygraną. Po rekonwalescencji na nowo podjął pełnoczasową działalność kaznodziejską w Australii. Jakieś dziesięć lat później ciężko chory trafił do szpitala, a kiedy go wypisywano, lekarz oznajmił, że „w 85 procentach jest on niezdolny do pracy”. Nawet gdy szedł po zakupy, musiał przystawać i odpoczywać.

Niemniej Ben Brickell był zdecydowany dalej działać i tak właśnie czynił, dbając przy tym o odpoczynek, kiedy okazywało się to konieczne. Wkrótce znowu dawał świadectwo na niegościnnych terenach w głębi Australii. W miarę możności troszczył się o zdrowie, ale najważniejszą sprawą w jego życiu była służba dla Jehowy, którą pełnił przez następne trzy dziesięciolecia aż do śmierci w wieku około 65 lat.d Zdawał sobie sprawę, że braki wynikające z jego słabości potrafi wyrównać moc Jehowy. Na zgromadzeniu w Melbourne w 1969 roku pełnił służbę przy stoliku pionierów, a w klapie marynarki nosił plakietkę z napisem: „Jeśli chcesz się czegoś dowiedzieć o służbie pionierskiej, zwróć się do mnie” (por. 2 Kor. 12:7-10).

[Ilustracja na stronie 289]

Kiedy Ben Brickell był w pełni sił, wykorzystywał je w służbie dla Jehowy — nie zrezygnował z niej nawet wtedy, gdy później mocno podupadł na zdrowiu