W Sierra Leone bracia Alfred Joseph oraz Leonard Blackman napisali do Biura Głównego w Brooklynie z prośbą o wsparcie. 14 kwietnia 1923 roku otrzymali odpowiedź. „W pewną sobotę późnym wieczorem”, wspominał Alfred, „niespodziewanie zadzwonił telefon”. Ze słuchawki dobiegał tubalny głos: „Czy to ty napisałeś do Towarzystwa Strażnica z prośbą o wsparcie?”. „Tak” — odpowiedział Alfred. „No to przysłali mnie”. Był to głos Williama Browna. Tego dnia przypłynął z Karaibów z żoną Antonią i dwiema córkami, Louise i Lucy. Bracia nie musieli długo czekać, żeby poznać tę rodzinę.

Alfred opowiadał dalej: „Nazajutrz z samego rana Leonard i ja byliśmy w trakcie naszego cotygodniowego studium Biblii, kiedy w drzwiach zobaczyliśmy okazałą sylwetkę brata Browna. Tak palił się do głoszenia, że chciał przedstawić wykład publiczny już następnego dnia”. W niecały miesiąc brat Brown rozpowszechnił całą literaturę, którą ze sobą przywiózł. Wkrótce otrzymał dodatkowe 5000 książek, ale po niedługim czasie potrzebował ich jeszcze więcej. Jednak brat Brown nie zasłynął ze sprzedaży książek. W trakcie wieloletniej gorliwej służby dla Jehowy w swoich przemówieniach tak często odwoływał się do Biblii, że zyskał przydomek Brown-Biblia.