„Władza koni bowiem jest w ich pyskach i w ich ogonach; bo ich ogony są podobne do węży i mają głowy, i nimi wyrządzają szkodę” (Objawienie 9:19). Jehowa ordynował swych oddanych, ochrzczonych czcicieli do pełnienia tej służby. Za pośrednictwem teokratycznej szkoły służby kaznodziejskiej oraz innych zebrań zborowych i kursów uczy ich głosić Słowo, dzięki czemu potrafią dobitnie przemawiać „językiem ludzi uczonych”. Wkłada w ich usta swoje słowa i rozsyła, by oznajmiali Jego wyroki „publicznie i od domu do domu” (2 Tymoteusza 4:2; Izajasza 50:4; 61:2; Jeremiasza 1:9, 10; Dzieje 20:20, NW).

17. Czy w krajach, w których działalność Świadków Jehowy oraz rozpowszechnianie literatury obłożono zakazem, mają oni jakiś udział w tej szarży konnicy? Objaśnij to szerzej.

¹⁷ Jeden z najgorliwszych oddziałów tej kawalerii stanowią Świadkowie Jehowy mieszkający w krajach, w których ich działalność jest zakazana. Muszą niczym owce wśród wilków być „roztropni jak węże, a nieskazitelni jak gołębie”. Są posłuszni Jehowie, nie mogą więc przestać mówić o tym, co widzieli i słyszeli (Mateusza 10:16, BT; Dzieje 4:19, 20; 5:28, 29, 32). Czy okoliczność, iż nie mają literatury do rozpowszechniania lub posiadają jej bardzo niewiele, usprawiedliwiałaby wniosek, że nie uczestniczą w szarży symbolicznej konnicy? Ależ skąd! Mają przecież usta i upoważnienie od Jehowy do używania ich w głoszeniu prawdy biblijnej. Czynią to nieoficjalnie, umiejętnie zapoczątkowując studia biblijne i ‛wiodąc wielu do sprawiedliwości’ (Daniela 12:3). Chociaż więc nie kłują „ogonem”, nie mogą bowiem zostawiać literatury zawierającej dobitne orędzia, to jednak wypuszczają z ust symboliczny ogień, dym i siarkę, gdy taktownie i roztropnie świadczą, że bliski jest dzień oczyszczenia Jehowy z wszelkich zarzutów.