Wszczęto przygotowania do zgromadzenia Badaczy Pisma Świętego, które zaplanowano na okres od 1 do 8 września 1919 roku w Cedar Point w stanie Ohio.

Czym mieli się teraz zająć? Na zgromadzeniu w Cedar Point wyraźnie uwypuklono ich misję. We wtorek 2 września brat Rutherford oświadczył: „Misją chrześcijanina na ziemi (...) jest głoszenie orędzia o sprawiedliwym Królestwie Pana, które zapewni błogosławieństwa całemu wzdychającemu stworzeniu”. Trzy dni później, w piątek 5 września, nazwany Dniem Współpracowników, brat Rutherford powiedział ponadto: „W chwilach zadumy chrześcijanin niewątpliwie zadaje sobie pytanie: Jaki jest cel mego istnienia na ziemi? Odpowiedź powinna brzmieć: Pan łaskawie uczynił mnie swym ambasadorem, żebym zanosił światu Boskie orędzie pojednania, a moim przywilejem oraz obowiązkiem jest rozgłaszanie tego orędzia”.

Nastał czas, aby się zabrać do dzieła głoszenia o Królestwie Bożym! Brat Rutherford zapowiedział pomoc w wykonywaniu tego zadania: „Dzięki opatrzności Pańskiej przystąpiliśmy do wydawania nowego czasopisma pod tytułem ZŁOTY WIEK”. Delegaci na to zgromadzenie nawet nie przeczuwali, jak odważne będzie to pismo.

„To pierwsze powojenne zgromadzenie było dla nas ogromnym bodźcem” — wspominał Herman L. Philbrick, który przyjechał na ten kongres z Bostonu w stanie Massachusetts. Zjazd w Cedar Point rzeczywiście pobudził Badaczy Pisma Świętego do działania. Gotowi byli podjąć się dzieła obwieszczania dobrej nowiny. Wyglądało to tak, jakby po śmierci wrócili do życia (por. Ezech. 37:1-14; Obj. 11:11, 12).