Swego czasu pewne znane religie nakazały swym duchownym przestrzegać celibatu. Niemniej spośród wszystkich religii chrześcijaństwa z celibatem najbardziej kojarzy się katolicyzm. Dzisiaj kwestia ta wywołuje burzliwe dyskusje. W czasopiśmie The Wilson Quarterly nadmieniono, że „według badań prowadzonych w ostatnich dziesięcioleciach obowiązkowy celibat, wprowadzony w XII wieku jako wymaganie dla księży katolickich, leży u podłoża trudności Kościoła z pozyskiwaniem nowych duchownych i zatrzymaniem już wyświęconych”. Zdaniem socjologa Richarda A. Schoenherra „cała historia i zmiany społeczne obracają się przeciwko postanowieniu, że wyłącznie mężczyźni żyjący w celibacie mogą zostać duchownymi katolickimi”. A jaki jest biblijny pogląd na celibat?

„Mądrość potwierdza swą prawość swoimi dziełami” — oświadczył Jezus (Mateusza 11:19). Również o głupocie kryjącej się za odrzuceniem mierników Bożych świadczą jej dzieła, czyli konsekwencje. David Rice rozmawiał z wieloma duchownymi na świecie na temat przymusowego celibatu. Niektórzy wyznali: „Trwasz w stanie kapłańskim, robisz wszystko, by pomagać ludziom, a równocześnie po kryjomu wykorzystujesz gotowość pobożnych, zachwyconych tobą kobiet, które chętnie ci się oddają”.

Rice cytuje Ewangelię według Mateusza 7:20: „‚Poznacie ich po ich owocach’ — powiedział Jezus”. Potem wylicza tragiczne następstwa obowiązkowej bezżenności: „Owocem przymusowego celibatu są owe tysiące mężczyzn prowadzących podwójne życie, tysiące kobiet mających zmarnowane życie, tysiące dzieci odrzucanych przez swych wyświęconych ojców, nie wspominając już o emocjonalnych cierpieniach księży”.