Bez wątpienia jest oburzony na wszystkie organizacje religijne, które bezpodstawnie podają się za jego przedstawicieli. Kiedyś zapowiedział: „Nie każdy, kto do mnie mówi: ‚Panie, Panie’, wejdzie do Królestwa Niebios, lecz tylko ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. Nadejdzie dzień, gdy wielu mi powie: ‚Panie, Panie, (...) czy w twoim imieniu nie dokonywaliśmy wielu potężnych dzieł?’. Ale ja im wtedy oświadczę: ‚Nigdy was nie znałem! Odejdźcie ode mnie, wy, którzy postępujecie niegodziwie!’” (Mateusza 7:21-23).

11-13. Dlaczego niektórzy mogą nie rozumieć słów Jezusa o osobach ‛dokonujących wielu potężnych dzieł’? Dlaczego jednak Jezus jest słusznie rozgniewany? Wyjaśnij to na przykładzie.

¹¹ Sporo osób uważających się za chrześcijan może nie rozumieć powyższych słów Jezusa. Dlaczego miałby on tak ostro zwrócić się do tych, którzy w jego imieniu ‛dokonują wielu potężnych dzieł’? Kościoły chrześcijaństwa są znane z takich dokonań, jak wspieranie instytucji dobroczynnych, pomaganie ubogim, budowanie szpitali i szkół. Dlaczego miałyby zasługiwać na gniew Jezusa? Łatwiej będzie nam to zrozumieć na następującym przykładzie:

¹² Pewni rodzice muszą wyjechać. Nie mogą zabrać ze sobą dzieci, dlatego wynajmują opiekunkę. Dają jej proste zlecenie: „Prosimy opiekować się naszymi dziećmi i dopilnować, żeby były najedzone, czyste i żeby nie zrobiły sobie krzywdy”. Niestety, po powrocie z przerażeniem stwierdzają, że dzieci są wygłodniałe, brudne i zmizerniałe. Płaczem próbują zwrócić na siebie uwagę opiekunki, ale nic to nie daje. Dlaczego? Kobieta stoi na drabince i myje okno. Rozzłoszczeni rodzice żądają od niej wyjaśnień. Słyszą wtedy: „Proszę zobaczyć, jak się napracowałam! Pomyłam okna. Porobiłam w domu różne naprawy. Wszystko to dla państwa!”. Czy ta opiekunka uspokoi tym rodziców? Oczywiście, że nie. Nie po to ją przecież wynajęli. Miała zajmować się dziećmi. Są oburzeni, że zignorowała ich wyraźne wskazówki.

¹³ Chrześcijaństwo przypomina właśnie taką opiekunkę. Jezus polecił, żeby jego przedstawiciele karmili bliźnich pod względem duchowym, ucząc ich prawdy ze Słowa Bożego i pomagając im zachować czystość duchową (Jana 21:15-17). Jednak chrześcijaństwo w ogóle nie słucha tego nakazu. Zaniedbuje ludzi, którzy z tego powodu duchowo głodują, są zdezorientowani fałszywymi naukami i nie znają nawet podstawowych prawd biblijnych (Izajasza 65:13; Amosa 8:11). Próby poprawienia warunków na świecie wcale nie usprawiedliwiają takiego rozmyślnego nieposłuszeństwa. Przecież ten szatański system jest jak dom przeznaczony do rozbiórki! Słowo Boże nie pozostawia żadnych wątpliwości, że wkrótce przestanie on istnieć (1 Jana 2:15-17).

15, 16. (a) Jak Jezus reaguje na dzisiejszy brak miłości i skąd o tym wiemy? (b) Jakim postępowaniem chrześcijaństwo budzi gniew Jezusa?

¹⁵ Poza tym możemy być przekonani, że mesjański Król z dezaprobatą patrzy na powszechny dziś na ziemi brak miłości. Zapewne przypominamy sobie, że faryzeusze krytykowali Jezusa za uzdrawianie w szabat. Byli tak nieczuli i uparci, że nie dostrzegali niczego poza własną wąską interpretacją Prawa Mojżeszowego oraz prawa ustnego. Przecież Jezus swoimi cudami wyświadczał ludziom tyle dobra! Niósł im ulgę, przysparzał radości i wzmacniał ich wiarę. Ale dla przywódców religijnych wszystko to było bez znaczenia. Co Jezus o nich sądził? Pewnego razu „rozejrzał się po nich z oburzeniem, przejęty smutkiem z powodu niewrażliwości ich serc” (Marka 3:5).

¹⁶ Obecnie znacznie więcej rzeczy przejmuje Jezusa smutkiem. Przywódcy chrześcijaństwa są ślepo przywiązani do niebiblijnych tradycji i dogmatów. Sprzeciwiają się też głoszeniu dobrej nowiny o Królestwie Bożym. W wielu stronach świata wzniecają okrutne prześladowania wymierzone w osoby szczerze pragnące kontynuować działalność, którą zapoczątkował Jezus (Jana 16:2; Objawienie 18:4, 24). A swoich wiernych często zachęcają do pójścia na wojnę — jak gdyby Jezusa Chrystusa można było ucieszyć zabijaniem drugich!