JEHOWA ZAWSZE BOGIEM MIŁOŚCI

„Bóg to miłość”, napisał apostoł Jan (1 Jana 4:8). Wyraził tutaj pewną odwieczną prawdę: Stworzyciel, Jehowa, zawsze był, jest i będzie Bogiem promieniującym niezmienną miłością. Doniesienia biblijne od początku do końca potwierdzają ten wniosek.

MIŁOŚĆ WYRAŻONA PRZEZ SYNA

Z biegiem stuleci Jehowa Bóg wyjawił dalsze szczegóły co do ‛nasienia niewiasty’ oraz ‛nasienia Abrahama’, a za pośrednictwem swoich proroków przepowiedział przyjście Mesjasza. Kiedy nastał wyznaczony czas, Bóg okazał swą miłość w nieznany dotąd sposób — dostarczył ofiary okupu przez posłanie na ziemię swego jednorodzonego Syna.

O tym wspaniałym postanowieniu apostoł Jan napisał co następuje: „Bóg bowiem tak bardzo umiłował świat, że dał swego Syna jednorodzonego, aby każdy, kto w niego wierzy, nie zginął, lecz posiadł życie wieczne” (Jana 3:16). Ponieważ miłość okazana przez Boga za pośrednictwem Jego Syna, Jezusa Chrystusa, jest tak wielkoduszna, niektórzy doszli do błędnego wniosku, iż nie może być On tym samym Bogiem, o którym Pisma Hebrajskie mówią, że dokonuje sądu i wymierza karę.

Czy jednak Bóg, o którym uczył Jezus, rzeczywiście jest inny niż Bóg przedstawiony w Pismach Hebrajskich? A może po prostu ludzie wolą dostrzegać tylko to, co chcą widzieć? Czyż z przytoczonego tutaj dobrze znanego wersetu z Ewangelii według Jana 3:16 nie wynika jasno, że jeśli ktoś ‛nie uwierzy’ w Syna, będzie musiał ‛zginąć’? Ponadto Jezus oświadczył: „Kto nie jest posłuszny Synowi, nie ujrzy życia, lecz pozostanie nad nim srogi gniew Boży” (Jana 3:36). Jeżeli w najmniejszym stopniu nie pomniejsza to ogromu miłości Bożej, dlaczego przejawy Jego niezadowolenia, skierowane przeciw niewiernym Izraelitom i innym ludziom wspomnianym w Pismach Hebrajskich, miałyby Mu ujmować prawa do miana Boga miłości?

MIŁOŚCIWE ZAMIERZENIE BOŻE WZGLĘDEM CIEBIE

Za pośrednictwem proroka Malachiasza Bóg oświadczył: „Ja jestem Jehowa; ja się nie zmieniam” (Malach. 3:6). Nie tylko On sam pozostaje niezmiennie Bogiem miłości; nie uległo też zmianie Jego miłościwe zamierzenie względem ludzkości i ziemi. Jehowa nakreślił przed Adamem i Ewą perspektywę życia wiecznego w ziemskim raju i jako Bóg miłości pragnie, byś znalazł się wśród ludzi, którzy na zawsze będą szczęśliwie żyć w tych rajskich warunkach (Łuk. 23:43; 2 Piotra 3:13; Obj. 21:4). Od czego to jednak zależy? Jezus rzekł: „To znaczy życie wieczne: nabywanie przez nich wiedzy o Tobie, jedynym prawdziwym Bogu i o tym, któregoś posłał, Jezusie Chrystusie” (Jana 17:3).