Rozdział 15

Powrót do prawdziwego Boga

„Nowe przykazanie daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja Was umiłowałem; abyście się i wy wzajemnie miłowali. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli miłość wzajemną mieć będziecie” (Jana 13:34, 35).

1, 2. Jak na prawdziwych chrześcijan miała oddziaływać miłość?

SŁOWAMI tymi Jezus ustanowił miernik pozwalający rozpoznać jego prawdziwych naśladowców. Miłość chrześcijańska miała się wznosić ponad wszelkie podziały na tle rasowym, plemiennym czy narodowym. Z tego względu prawdziwym chrześcijanom nie wolno ‛należeć do świata’, podobnie jak Jezus ‛nie należał do świata’ i w dalszym ciągu nie ma z nim nic wspólnego (Jana 17:14, 16, Współczesny przekład; Rzymian 12:17-21).

² W jaki sposób chrześcijanin dowodzi, że ‛nie należy do świata’? Jak na przykład powinien się ustosunkowywać do współczesnych burzliwych przemian politycznych, rewolucji czy wojen? Powyższa wypowiedź Jezusa harmonizuje ze słowami chrześcijańskiego apostoła Jana, który napisał: „Kto nie postępuje sprawiedliwie, nie jest z Boga, jak też ten, kto nie miłuje brata swego. Albowiem to jest zwiastowanie, które słyszeliście od początku, że mamy się nawzajem miłować”. Jezus wyjaśnił też, dlaczego uczniowie nie walczyli w jego obronie: „Królestwo moje nie jest z tego świata; gdyby z tego świata było Królestwo moje, słudzy moi walczyliby (...); bo właśnie Królestwo moje nie jest stąd”. Chociaż w grę wchodziło życie Jezusa, owi słudzy nie uciekli się do wojowniczych metod tego świata (1 Jana 3:10-12; Jana 18:36).

3, 4. (a) Co Izajasz przepowiedział o „końcu czasów”? (b) Jakie nasuwają się w związku z tym pytania?

³ Ponad 700 lat przed Chrystusem prorok Izajasz przepowiedział, że czyste wielbienie Jehowy podejmą ludzie ze wszystkich narodów, którzy nie będą się już uczyć wojowania. Oznajmił: „Stanie się na końcu czasów, że góra świątyni Jahwe stanie mocno na wierzchu gór (...). Wszystkie narody do niej popłyną, mnogie ludy pójdą i rzekną: ‚Chodźcie, wstąpmy na Górę Jahwe do świątyni Boga Jakuba! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo wyjdzie z Syjonu i słowo Jahwe z Jeruzalem’. On będzie rozjemcą pomiędzy ludami i wyda wyroki dla licznych narodów. Wtedy swe miecze przekują na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do wojny” (Izajasza 2:2-4, BT).a

⁴ Która religia tego świata wyróżnia się spełnianiem powyższych wymagań? Kto nawet pod groźbą więzienia, obozu koncentracyjnego czy kary śmierci odmawia zaprawiania się do wojny?

Miłość chrześcijańska a neutralność

5. Jakie dowody chrześcijańskiej neutralności składają poszczególni Świadkowie Jehowy i dlaczego?

⁵ Świadkowie Jehowy są powszechnie znani ze skrupulatnego obstawania przy chrześcijańskiej neutralności. Przez cały XX wiek wtrącano ich do więzień i obozów koncentracyjnych, torturowano, deportowano i prześladowano za to, że nie chcieli się wyrzec miłości i jedności, które cechują ogólnoziemski zbór chrześcijan cieszących się bliską więzią z Bogiem. W nazistowskich Niemczech między rokiem 1933 a 1945 zgładzono mniej więcej tysiąc Świadków, a dalsze tysiące wtrącono do więzień za odmowę poparcia hitlerowskiej machiny wojennej. Również w faszystowskiej Hiszpanii pod rządami Franco setki młodych Świadków wolało stracić wolność — a dla wielu oznaczało to 10 lat więzienia wojskowego — niż zaprawiać się do wojny. Po dziś dzień w niektórych krajach sporo młodych Świadków Jehowy przebywa w więzieniu za przestrzeganie chrześcijańskiej neutralności. Świadkowie Jehowy nie występują bynajmniej przeciw rządowym programom militarnym. Niewzruszona chrześcijańska neutralność w kwestiach politycznych należy do niezmiennych zasad ich wiary, co wykazali w ciągu wszystkich wojen i konfliktów zbrojnych bieżącego stulecia. Postawa taka potwierdza, że są prawdziwymi naśladowcami Chrystusa, i wyróżnia ich spośród wszystkich religii chrześcijaństwa (Jana 17:16; 2 Koryntian 10:3-5).

6, 7. Z jakich cech chrystianizmu zdali sobie sprawę Świadkowie Jehowy?

⁶ Stosowaniem się do Biblii i wzorowaniem na Chrystusie Świadkowie Jehowy dowodzą, iż oddają cześć prawdziwemu Bogu, Jehowie. W życiu i ofierze Jezusa dostrzegają przejaw miłości Bożej. Zdają sobie sprawę, że szczera miłość chrześcijańska prowadzi do powstania zgodnej społeczności braterskiej, nie znającej podziałów na tle politycznym, rasowym i etnicznym. Inaczej mówiąc, chrystianizm ma charakter nie tylko międzynarodowy, lecz ponadnarodowy, nadrzędny wobec granic, władz czy interesów poszczególnych państw. Przedstawia ludzkość jako jedną rodzinę, mającą wspólnego protoplastę oraz jednego Stwórcę, Jehowę Boga (Dzieje 17:24-28; Kolosan 3:9-11).

[Ramka na stronie 347]

Neutralność chrześcijańska w pogańskim Rzymie

Kierując się zasadami miłości i pokoju, wpajanymi przez Jezusa i ugruntowanymi dzięki osobistemu studium Słowa Bożego, pierwsi chrześcijanie nie brali udziału w wojnach ani się do nich nie zaprawiali. Jezus oświadczył: „Królestwo moje nie jest z tego świata; gdyby z tego świata było Królestwo moje, słudzy moi walczyliby, abym nie był wydany Żydom; bo właśnie Królestwo moje nie jest stąd” (Jana 18:36).

W roku 295 powołano do służby wojskowej Maksymiliana z Theveste, syna weterana armii rzymskiej. Kiedy prokonsul zapytał go o imię, odparł: „Dlaczego chcesz znać moje imię? Sumienie nie pozwala mi służyć w armii: Jestem chrześcijaninem. (...) Nie mogę wstąpić do służby, nie mogę zgrzeszyć przeciw memu sumieniu”. Prokonsul ostrzegł go, że w razie nieposłuszeństwa straci życie. „Nie podejmę służby. Możesz mnie ściąć, ale nie będę służył mocom tego świata; chcę natomiast służyć memu Bogu” (Arnold Toynbee, An Historian’s Approach to Religion).

W czasach nowożytnych osobiste studium Biblii skłoniło Świadków Jehowy na całym świecie do usłuchania głosu sumienia i zajęcia podobnego stanowiska. W niektórych krajach wielu zapłaciło za to najwyższą cenę, zwłaszcza w nazistowskich Niemczech, gdzie podczas drugiej wojny światowej byli skazywani na śmierć przez rozstrzelanie, powieszenie lub ścięcie. Mimo to nikomu nie udało się zniszczyć ich ogólnoświatowej jedności, której fundamentem jest miłość chrześcijańska. Żaden człowiek nie zginął na wojnie z ręki chrześcijańskiego Świadka Jehowy. Jakże inaczej wyglądałyby dzieje świata, gdyby każdy, kto podaje się za chrześcijanina, przestrzegał Chrystusowego przykazania miłości! (Rzymian 13:8-10; 1 Piotra 5:8, 9).