9. Dlaczego nie ma powodu, by przyjmować późniejszą datę spisania Kronik?

⁹ Rodowody (1:1 do 9:44). Rozdziały te zawierają rodowód od Adama do potomków Zerubbabela (1:1; 3:19-24). W wielu przekładach fragment dotyczący potomków Zerubbabela został oddany tak, jak gdyby wymieniono ich aż do dziesiątego pokolenia. Ale ponieważ wrócił on do Jerozolimy w roku 537 p.n.e., więc do roku 460 p.n.e., w którym Ezdrasz najprawdopodobniej ukończył spisywanie tej księgi, nie mogło się urodzić aż tyle pokoleń. Jednakże tekst hebrajski jest w tym miejscu niekompletny i nie można jednoznacznie ustalić, w jakim stopniu większość wymienionych tam mężczyzn była spokrewniona z Zerubbabelem. Nie ma zatem żadnego powodu, by — jak to czynią niektórzy — przyjmować późniejszą datę spisania tej księgi.

10. (a) Jakie pokolenia wymieniono w pierwszej kolejności? (b) Jaki rodowód słusznie przedstawiono, począwszy od rozdziału 2? (c) Jakie rodowody jeszcze podano i czym się one kończą?

¹⁰ Najpierw wymieniono dziesięć pokoleń od Adama do Noego, a potem dziesięć pokoleń do Abrahama. Następnie wyszczególniono synów Abrahama i ich potomstwo, jak również potomków Ezawa i Seira, którzy zamieszkiwali górzysty region Seir, a także pierwszych królów Edomu. Od rozdziału 2 sprawozdanie koncentruje się jednak na potomkach Izraela, czyli Jakuba, i przez Judę oraz dziesięć kolejnych pokoleń prowadzi do Dawida (2:1-14). Podano też rodowody innych plemion, ze szczególnym uwzględnieniem plemienia Lewiego i arcykapłanów, a na zakończenie przedstawiono linię potomków Beniamina, prowadzącą do króla Saula. Od niego zaczyna się właściwe sprawozdanie historyczne. Niekiedy może się wydawać, że rodowody podane przez Ezdrasza są sprzeczne z innymi fragmentami Biblii. Należy jednak pamiętać, że niektóre osoby były też znane pod innymi imionami i że z czasem wskutek zmian zachodzących w języku mogła też ulec zmianie pisownia poszczególnych imion. Uważne przestudiowanie pozwala wyjaśnić większość takich różnic.

11. Podaj przykłady innych pożytecznych informacji wplecionych w rodowody.

¹¹ Tu i ówdzie Ezdrasz przeplata rodowody krótkimi informacjami historycznymi i geograficznymi, mającymi charakter objaśnień lub ważnych przypomnień. Na przykład wymieniając potomków Rubena, Ezdrasz podaje istotny szczegół: „A synami Rubena, pierworodnego Izraela — on bowiem był pierworodny; lecz za to, że zbezcześcił łoże swego ojca, jego prawo pierworodnego dano synom Józefa, syna Izraela, tak iż nie miał on być wpisany do rodowodu z prawem pierworodnego. Juda zaś przewyższył swoich braci i od niego pochodził wyznaczony na wodza; lecz prawo pierworodnego należało do Józefa” (5:1, 2). Tych kilka słów wiele wyjaśnia. Ponadto tylko z Kronik dowiadujemy się, że Joab, Amasa i Abiszaj byli siostrzeńcami Dawida, co pomaga nam lepiej zrozumieć różne wydarzenia, w których uczestniczyli (2:16, 17).

Dokładne rodowody były konieczne do zadbania o to, by służbę kapłańską pełniły tylko osoby uprawnione, jak również do potwierdzenia granic dziedzicznej własności poszczególnych plemion, udzielających wsparcia kapłanom. Ze względu na proroctwa Jehowy związane z Królestwem żywotne znaczenie miały też dokładne i rzetelne rodowody potomków Judy i Dawida.