Do roku 1938 liczba kolporterów, rozpowszechniających czasopisma i książki, wzrosła do 110.

Zupełnie inną postawę przyjęli Matsue i Jizo Ishii, jedni z pierwszych japońskich kolporterów. W latach 1929-1939 działali na terenie całego kraju. W czerwcu 1939 roku zostali aresztowani i osadzeni w więzieniu w Sendai. Matsue do dziś pamięta pierwszy rok, spędzony w małej, brudnej, zapchlonej izolatce. Nie pozwolono jej nawet się wykąpać. Ciało miała pogryzione przez pluskwy. Zostały z niej skóra i kości — ważyła niespełna 30 kilogramów — i była bliska śmierci. Kiedy odesłano ją do innego więzienia, częściowo wróciła do zdrowia, a pod koniec 1944 roku została zwolniona. Z podobnym traktowaniem spotkał się jej mąż, który później dowiódł też swej niezłomnej lojalności, gdy nie zgodził się na transfuzję krwi (Dzieje 21:25). Zmarł w wieku 71 lat. Matsue, będąca do dziś wiernym Świadkiem, mówi: „Bracia, którzy przed wojną wyróżniali się zdolnościami i poziomem intelektualnym, po większej części opuścili organizację Bożą, gdy znaleźli się pod wielkim naciskiem. (...) Wierni pozostali ci, którzy nie byli szczególnie uzdolnieni i nie rzucali się w oczy. Bez wątpienia wszyscy powinniśmy zawsze całym sercem ufać Jehowie” (Prz. 3:5).

Inne wierne małżeństwo to Hagino i Katsuo Miurowie, którzy podjęli służbę jako kolporterzy w roku 1931. Również oni zostali aresztowani w 1939 roku — w Hirosimie. Nie zgodzili się na oddawanie czci cesarzowi ani na popieranie japońskiego militaryzmu. Katsua bestialsko bito i trzymano w więzieniu, które w sierpniu 1945 roku zniszczyła bomba atomowa. W wieku zaledwie 38 lat miał zrujnowane zdrowie. Gdy wyszedł na wolność, wyglądał jak stary człowiek. Wrócił na północ do Ishinomori, gdzie zwolniona wcześniej Hagino wychowywała ich syna, Tsutomu.

Jak Katsuo ponownie nawiązał łączność z organizacją Jehowy? Przedstawiciele poczytnej japońskiej gazety Asahi dowiedzieli się, iż Towarzystwo Strażnica skierowało do Osaki pięć młodych misjonarek, które mieszkają w japońskim domu i żyją jak Japonki. Reporterzy odwiedzili je i przygotowali bogato ilustrowany artykuł, a w nim porównali te pięć sióstr do aniołów opadających z nieba niczym kwiaty wiśni. Podali również adres domu misjonarskiego. Katsuo, mieszkający setki kilometrów na północ, przypadkowo natknął się na ów artykuł. Natychmiast odświeżył kontakt z organizacją i wstąpił w szeregi pionierów. Służył wiernie aż do śmierci w roku 1957.