POCIESZENIE ZAPEWNIANE PRZEZ ZBÓR

12. Co można zrobić dla osoby pogrążonej w żalu?

¹² Osoby pogrążone w żalu mogą też zaznać pocieszenia w zborze (odczytaj 1 Tesaloniczan 5:11). Jak możesz pokrzepiać i wzmacniać tych, którzy mają „ducha przygnębionego”? (Prz. 17:22). Pamiętaj, że jest „czas milczenia i czas mówienia” (Kazn. 3:7). Owdowiała Dalene wyjaśnia: „Osoba opłakująca kogoś bliskiego ma potrzebę wyrazić swoje myśli i uczucia. Dlatego najlepsze, co możesz dla niej zrobić, to po prostu wysłuchać, bez przerywania”. Junia, której brat odebrał sobie życie, dodaje: „Może nie będziesz w stanie w pełni zrozumieć ich smutku, ale liczy się to, że starasz się wczuć w ich położenie”.

13. O czym warto pamiętać, jeśli chodzi o smutek?

¹³ Poza tym pamiętaj, że nie każdy przeżywa i wyraża smutek w taki sam sposób. Czasami ktoś nie potrafi ująć w słowa tego, co dzieje się w jego sercu. W Biblii czytamy: „Serce zna gorycz duszy człowieka, a do jej radości nie wmiesza się nikt obcy” (Prz. 14:10). Nawet jeśli ktoś stara się powiedzieć, co czuje, innym może być trudno to zrozumieć.

14. Jak możemy pocieszać osoby pogrążone w smutku?

¹⁴ Nic więc dziwnego, że czasami nie wiemy, co powiedzieć osobie pogrążonej w smutku. Ale w Biblii czytamy, że „język mądrych jest lekarstwem” (Prz. 12:18). Wielu szuka pocieszających myśli w broszurze Gdy umrze ktoś bliskic. Jednak często najlepiej jest po prostu ‛płakać z tymi, którzy płaczą’ (Rzym. 12:15). „Językiem mojego serca stały się łzy” — przyznaje Gaby, która straciła męża. „Dlatego kiedy przyjaciele ze mną płaczą, przynosi mi to pewną ulgę. W takich chwilach nie czuję się osamotniona w bólu”.

15. Jak możemy kogoś pocieszyć, jeśli trudno nam zdobyć się na osobistą rozmowę? (Zobacz też ramkę „Słowa, które łagodzą ból”).

¹⁵ Jeśli nie czujesz się na siłach porozmawiać osobiście, możesz napisać pokrzepiającą kartkę, mejla, SMS-a lub list. Mógłbyś zacytować pocieszający werset, przypomnieć jakąś charakterystyczną cechę zmarłego albo opisać jakieś miłe wspomnienie z nim związane. „Trudno wyrazić, jak bardzo mnie pokrzepia, kiedy ktoś przysyła mi zachęcającego SMS-a albo zaprasza do wspólnego spędzenia czasu” — mówi Junia. „Czuję wtedy, że bracia i siostry mnie kochają i się o mnie troszczą”.

16. Jaki jest szczególnie skuteczny sposób pokrzepiania?

¹⁶ Nie umniejszaj wartości modlitw zanoszonych razem z tymi, którzy są pogrążeni w smutku, i za nich. To prawda, że gdy wzbierają w nas emocje, może być trudno wyrażać myśli. Ale jeśli z serca będziesz zanosić do Boga błagania za takie osoby — być może drżącym głosem albo przez łzy — niewątpliwie okaże się to balsamem na zbolałe serca. „Czasami kiedy przychodzą do mnie siostry”, opowiada Dalene, „proszę je, żeby się pomodliły. Na początku często trudno jest im znaleźć słowa, ale za każdym razem po kilku zdaniach ich głos staje się pewniejszy. Te modlitwy płyną z serca. Silna wiara, miłość i troska tych sióstr bardzo wzmacniają moją wiarę”.

POMOC DŁUGOFALOWA

17-19. Dlaczego powinniśmy udzielać pomocy długofalowo?

¹⁷ Długość okresu żałoby jest sprawą indywidualną. Dlatego bądź gotowy pocieszać osoby, które straciły kogoś bliskiego, nie tylko przez pierwszych kilka dni, kiedy odwiedza je wielu przyjaciół i krewnych. Pomagaj im również w kolejnych miesiącach, gdy inni wrócą do swoich zajęć. „Prawdziwy towarzysz miłuje przez cały czas i jest bratem urodzonym na czasy udręki” (Prz. 17:17). Powinniśmy pokrzepiać osoby pogrążone w smutku tak długo, jak to będzie potrzebne (odczytaj 1 Tesaloniczan 3:7).

¹⁸ Pamiętajmy, że ci, którzy stracili kogoś bliskiego, mogą być szczególnie przygnębieni w dni rocznic. Czasem do łez pobudzają określone zdjęcia, piosenki, zapachy, zajęcia czy pory roku. Wiele rzeczy wdowiec lub wdowa muszą od teraz robić sami, na przykład pójść na zgromadzenie czy Pamiątkę. Niekiedy jest to dla nich bardzo bolesne. Pewien brat opowiada: „Spodziewałem się, że pierwsza rocznica ślubu po śmierci żony będzie dla mnie ciężkim przeżyciem, i rzeczywiście nie było łatwo. Ale żebym nie musiał być sam, moi najbliżsi przyjaciele zaplanowali w tym czasie małe spotkanie”.

¹⁹ Nie zapominajmy, że osoby pogrążone w smutku potrzebują zachęt nie tylko w jakieś szczególne dni. „Bardzo pomaga towarzystwo i wsparcie zapewniane bez żadnej okazji” — wyjaśnia Junia. „Takie spontaniczne gesty są niezwykle cenne i pokrzepiające”. Co prawda nie jesteśmy w stanie wyeliminować czyjegoś smutku ani całkowicie wypełnić pustki po stracie kogoś bliskiego, ale możemy nieść takim osobom pokrzepienie, podejmując praktyczne działania (1 Jana 3:18). Gaby wspomina: „Jestem naprawdę wdzięczna Jehowie za pomoc udzieloną przez troskliwych starszych, którzy wspierali mnie w każdej trudnej chwili. Dzięki nim czułam się tak, jakby obejmowały mnie kochające ramiona samego Jehowy”.