1, 2. (a) Jaka jest naturalna reakcja matki na płacz dziecka? (b) Jakie uczucie jest silniejsze nawet od matczynego współczucia?

W ŚRODKU nocy rozlega się płacz niemowlęcia. Matka natychmiast się budzi. Odkąd urodziła dziecko, nie śpi tak mocno jak dawniej. Nauczyła się nawet rozróżniać rodzaje jego płaczu. Dlatego często od razu wie, co należy zrobić — czy je na przykład nakarmić, czy przytulić. Ale niezależnie od przyczyny zawsze reaguje. Miłość do maleństwa nie pozwala jej zbagatelizować jego potrzeb.

² Współczucie matki dla dziecka to jedno z najgłębszych doznań człowieka.

Myśl o tkliwym współczuciu kryją w sobie różne słowa hebrajskie i greckie. Weźmy na przykład pod uwagę hebrajski czasownik rachám, tłumaczony często na „zmiłować się”, „okazać miłosierdzie” albo „zlitować się”. Według pewnego dzieła „wyraża czułe i głębokie współczucie, jakie pojawia się na widok cierpień lub niedomagań kogoś bliskiego czy potrzebującego naszej pomocy”. Ten hebrajski termin, który Jehowa odnosi do siebie, ma związek z wyrazem „łono” i może oznaczać „matczyne współczucie” (Wyjścia 33:19; Jeremiasza 33:26).a

4, 5. Jak w Biblii nawiązano do uczuć matki dla dziecka, by zilustrować współczucie Jehowy?

⁴ Aby zilustrować współczucie Jehowy, Biblia nawiązuje więc do uczuć matki dla dziecka. W Księdze Izajasza 49:15 czytamy: „Czy kobieta może zapomnieć o dziecku, które karmi, żeby nie mieć współczucia [rachám] dla syna swego łona? Tak, one mogą zapomnieć, ale ja o tobie nie zapomnę” (The Amplified Bible). Ten wzruszający opis podkreśla głębię współczucia Jehowy dla Jego ludu. Jak to rozumieć?

⁵ Trudno sobie wyobrazić, by matka mogła zapomnieć o karmieniu i pielęgnowaniu zupełnie bezradnego niemowlęcia, które i w dzień, i w nocy potrzebuje jej uwagi i czułości. Niestety, coś takiego się zdarza, zwłaszcza teraz, w „krytycznych czasach” charakteryzujących się brakiem „naturalnego uczucia” (2 Tymoteusza 3:1, 3). Jehowa oznajmia jednak: „Ja o tobie nie zapomnę”. Tkliwe współczucie, jakim darzy swych sług, jest niezmienne. Jest też nieporównanie silniejsze niż najtkliwsze uczucie znane człowiekowi — niż naturalne współczucie matki dla niemowlęcia. Nic dziwnego, że pewien biblista tak skomentował werset z Księgi Izajasza 49:15: „W Starym Testamencie to jedna z najdobitniejszych, a może i najdobitniejsza wzmianka o Bożej miłości”.