Jakże miłował tych współwyznawców, którym pierwszy przyniósł dobrą nowinę o Chrystusie! W swym liście przypomniał im o łączącej ich więzi duchowej: „Choćbyście (...) mieli dziesięć tysięcy wychowawców w Chrystusie, na pewno nie macie wielu ojców; bo w Chrystusie Jezusie ja zostałem waszym ojcem przez dobrą nowinę” (1 Kor. 4:15).

3. Co skłoniło Pawła do napisania pierwszego listu do chrześcijan w Koryncie?

³ Pierwszy list do chrześcijan w Koryncie Paweł napisał w czasie trzeciej podróży misjonarskiej, powodowany głęboką troską o ich pomyślność duchową. Od jego pobytu w Koryncie minęło kilka lat. Był mniej więcej rok 55 i Paweł przebywał w Efezie. Najwyraźniej dostał list od stosunkowo młodego zboru w Koryncie i musiał nań odpowiedzieć. Ponadto doszły go pewne niepokojące wieści (7:1; 1:11; 5:1; 11:18). Były tak alarmujące, że o otrzymanym liście z pytaniami apostoł wspomniał dopiero w 1 wersecie rozdziału 7 swego listu. Szczególnie ze względu na te usłyszane wiadomości poczuł się zmuszony napisać do współchrześcijan w Koryncie.

6. Jakie problemy wyłoniły się w zborze korynckim i na czym szczególnie zależało Pawłowi?

⁶ Pierwszy list Pawła do Koryntian daje nam wgląd w sytuację tamtejszego zboru. Należący do niego chrześcijanie musieli rozwiązać problemy i rozstrzygnąć pewne kwestie. W zborze powstały stronnictwa, gdyż niektórzy stali się zwolennikami ludzi. Doszło do szokującej niemoralności. Niejeden żył w rodzinie podzielonej pod względem religijnym. Czy ma pozostać ze swym niewierzącym małżonkiem, czy odejść? A co sądzić o spożywaniu mięsa ofiarowanego bożkom? Czy w tym uczestniczyć? Koryntianie potrzebowali również rad dotyczących prowadzenia zebrań, między innymi obchodzenia Wieczerzy Pańskiej. Jaką pozycję w zborze powinny zajmować kobiety? Znaleźli się też tacy, którzy zaprzeczali nauce o zmartwychwstaniu. Problemów naprawdę nie brakowało. Ale apostołowi szczególnie zależało na doprowadzeniu do duchowej odnowy Koryntian.