13. Co z biegiem czasu uświadomili sobie naśladowcy Chrystusa w związku z krzyżem? (Zobacz też ramkę „Coraz lepsze zrozumienie kwestii krzyża ”).
13 Badacze Pisma Świętego byli bardzo przywiązani do symbolu krzyża w koronie. Jednakże pod koniec lat dwudziestych XX wieku zaczęli lepiej rozumieć kwestię krzyża. Brat Grant Suiter, późniejszy członek Ciała Kierowniczego, tak wspominał zgromadzenie, które odbyło się w roku 1928 w Detroit w Stanach Zjednoczonych: „Na zgromadzeniu tym wykazano, że noszenie symbolu krzyża i korony jest nie tylko zbędne, ale wręcz niewłaściwe”.
CORAZ LEPSZE ZROZUMIENIE KWESTII KRZYŻA
Noszenie znaczka z krzyżem w koronie jest nie tylko zbędne, ale wręcz niewłaściwe (zgromadzenie w Detroit w USA, rok 1928).
Posługiwanie się symbolem krzyża w koronie to bałwochwalstwo (Przygotowanie , 1933, strona 239).
Krzyż ma pogańskie pochodzenie (Złoty Wiek z 28 lutego 1934 roku, strona 336).
Jezus umarł na palu, a nie na krzyżu (Złoty Wiek z 4 listopada 1936 roku, strona 72; Bogactwo , 1936, strona 27).
Występujące w wielu przekładach Biblii słowo „krzyż” jest tłumaczeniem greckiego stauròs . A co na temat stauròs mówią różne źródła?
„Poprawne znaczenie greckiego słowa [stauròs ] (...) to po prostu ‚pal’ (J. McClintock, J. Strong, Cyclopedia of Biblical, Theological, and Ecclesiastical Literature ).
„Szeroko pojęty pal. Nie jest to odpowiednik ‚krzyża’” (G. Samuelsson, Crucifixion in Antiquity ).
„Ni mniej, ni więcej tylko mocny słup — taki jaki farmerzy wbijają w ziemię, żeby zrobić płot czy palisadę” (H. Ward, History of the Cross ).
„Nigdy nie oznacza dwóch kawałków drewna skrzyżowanych pod jakimkolwiek kątem, ale zawsze tylko jeden kawałek” (The Companion Bible ).
„Prosty pal lub słup (...). Nigdy nie oznacza dwóch kawałków drewna połączonych ze sobą pod jakimkolwiek kątem” (E. Bullinger, A Critical Lexicon and Concordance ).