Od tamtej pory upowszechniły się najrozmaitsze krzyże. Na przykład pewien słownik biblijny wyjaśnia, że tak zwany krzyż świętego Antoniego „miał kształt dużej litery T i zdaniem niektórych wywodzi się od litery tau, symbolu [babilońskiego] boga Tammuza”. Znany jest też krzyż świętego Andrzeja, w kształcie litery X, a także dwuramienny krzyż z obniżoną poprzeczką, nazywany łacińskim. Ten ostatni jest mylnie „przedstawiany przez tradycję jako krzyż, na którym umarł nasz Pan” (The Illustrated Bible Dictionary).

Na przykład w egipskich hieroglifach i na rysunkach przedstawiających bogów i boginie często występuje krzyż w kształcie litery T z pętlą u góry. Jest to tak zwany crux ansata, uchodzący za symbol życia. Z czasem zaczął się nim posługiwać między innymi Kościół koptyjski.

W The Catholic Encyclopedia nadmieniono: „Wydaje się, że prastara forma krzyża to tak zwany crux gammata, który orientaliści i studenci archeologii prehistorycznej znają lepiej pod pochodzącą z sanskrytu nazwą swastyka”.

[Ilustracja na stronie 19]

Egipskie rysunki ścienne (ok. XIV wieku p.n.e.) przedstawiające crux ansata, symbol życia

[Prawa własności]

© DeA Picture Library/​Art Resource, NY

[Ilustracja na stronie 19]

Crux gammata w świątyni hinduskiej

[Prawa własności do ilustracji, strona 20]

Z książki The Cross in Tradition, History, and Art (1897)