O tym, że Abrahamowi nie brakowało miłości, świadczy też jego reakcja na śmierć żony. Bardzo przeżywał jej stratę. Choć był uosobieniem męskości, nie wstydził się okazywania smutku. Cóż za piękne połączenie siły i delikatności!

Dla takich osób zaskoczeniem byłaby informacja, że płakał zarówno Abraham, jak i inni silni mężczyźni, o których mówi Biblia. Należeli do nich tacy wierni słudzy Boży, jak Józef, Dawid, apostoł Piotr, starsi ze zboru w Efezie, a nawet sam Jezus (Rodzaju 50:1; 2 Samuela 18:33; Łukasza 22:61, 62; Jana 11:35; Dzieje 20:36-38).

Abraham jest pogrążony w żalu. Właśnie składa do grobu ciało swej ukochanej żony, Sary. W jego pamięci odżywają tysiące wspomnień z ich wspólnego życia. Ten zbolały stary człowiek zalewa się łzami (Rodzaju 23:1, 2).