[Ilustracja na stronie 98]

Na dole: Age van Dalfsen, przybyły w 1964 roku absolwent 39 klasy Gilead

[Ilustracja na stronie 100]

Julie i Age van Dalfsenowie (poniżej) powrócili na Curaçao w 1992 roku, a w roku 2000 zostali zaproszeni do Betel

Age van Dalfsen,

Dnia 31 grudnia 1964 roku na wyspy przybył Holender Age van Dalfsen, który właśnie ukończył 39 klasę Gilead. Gdy nocą pojawił się na Curaçao, zaskoczyły go fajerwerki i ogłuszający huk petard. Ale to nie jego witali wyspiarze. Zgodnie z miejscową tradycją odpędzano złe duchy i nieszczęścia minionego roku, a witano nowy rok. Młody, energiczny brat van Dalfsen został nadzorcą obwodu, a potem okręgu. Jak większość misjonarzy, pokochał swój nowy dom. Mówi: „Ludzie są serdeczni, gościnni i szczerzy. Bardzo się cieszę, że zostałem tu skierowany. To dla mnie przywilej”.

W roku 1974 Age ożenił się z Julie, siostrą z Trynidadu, i odtąd wspólnie odwiedzali zbory. Julie wspomina: „Byłam poruszona życzliwością i tolerancją ludzi. Chociaż nie znałam papiamento, dzięki ich pomocy głoszenie dawało mi wiele radości. Trzeba było tylko powiedzieć: ‚Con ta bai?’ (Jak się pan miewa?) i wypytać się o zdrowie każdego członka rodziny, jak nakazuje miejscowy zwyczaj. Trudności nie sprawiało też rozpowszechnianie literatury. Najwięcej problemów stwarzało dźwiganie ciężkiej torby z literaturą w czterech językach i zmaganie się z kurzem i wiatrem! Było to jednak dla mnie prawdziwą radością”. W 1980 roku Age i Julie wyjechali do Holandii, by zaopiekować się ojcem Age’a, który zapadł na chorobę Alzheimera, ale 12 lat później powrócili na Curaçao.

W marcu tego samego roku brat van Dalfsen wszedł w skład Komitetu Oddziału i razem z żoną otrzymał zaproszenie do Betel, gdzie obecnie usługują.

Obecnie w Komitecie Oddziału usługują: Gregory Duhon, Clinton Williams i Age van Dalfsen.