„PRZEPYCHANIE” W CZASIE KOŃCA

15. W jaki sposób król południa wdał się w „przepychanie” z królem północy?

¹⁵ „A w czasie końca król południa wda się z nim we wzajemne przepychanie” — powiedział anioł Danielowi (Daniela 11:40a). Czy w „czasie końca” król południa istotnie ‛przepychał się’ z królem północy? (Daniela 12:4, 9). Owszem. Surowe warunki traktatu pokojowego narzuconego po I wojnie światowej Niemcom — ówczesnemu królowi północy — niewątpliwie przypominały ‛popchnięcie’ i wzbudzały chęć odwetu. Po odniesieniu zwycięstwa w II wojnie światowej król południa wycelował w swego rywala przerażającą broń jądrową i utworzył przeciw niemu potężny sojusz militarny — Organizację Paktu Północnoatlantyckiego (NATO). Historyk brytyjski Norman Davies tak się wypowiedział na temat jej roli: „Było to podstawowe narzędzie mające służyć ‚powstrzymaniu’ ZSRR, w którym upatrywano teraz głównego zagrożenia pokoju w Europie. Misja paktu trwała przez 40 lat i bez wątpienia była wypełniana z powodzeniem” (tłumaczenie: E. Tabakowska). Z upływem lat król południa kontynuował to „przepychanie” w ramach zimnej wojny, uciekając się do najnowocześniejszych metod szpiegowskich oraz zaczepnych posunięć dyplomatycznych i militarnych.

[Ilustracje na stronie 279]

W ramach ‛przepychania się’ ze swym rywalem król południa posługiwał się nowoczesnymi metodami szpiegowskimi oraz groźbą podjęcia działań zbrojnych