Niniejszy artykuł rozpoczyna serię przewidzianą na cztery kolejne wydania Strażnicy, mającą bliżej zaznajomić czytelnika z jednym ze starożytnych proroków. Nazywał się Daniel; może już coś o nim wiesz. Był to Żyd z książęcego rodu. Jeszcze w wieku młodzieńczym został uprowadzony do Babilonu, gdzie się wychowywał na dworze Nabuchodonozora, drugiego króla państwa nowobabilońskiego. Nastąpiło to pod koniec siódmego stulecia p.n.e., przed zburzeniem Jeruzalem. Daniel pozostał w niewoli aż do upadku Babilonu w roku 539 p.n.e., po czym pełnił służbę na dworze pierwszych władców Medo-Persji. Podczas tego pobytu na wygnaniu tłumaczył sny, sam też oglądał natchnione wizje odnoszące się do naszych czasów. A więc to, co przepowiedział Daniel, dotyczy również ciebie i twojej rodziny.

AUTENTYCZNY PROROK

Prorockie posłannictwo Daniela poświadczył sam Chrystus. Co ciekawe, uczynił to we własnym proroctwie na temat „znaku” swej „obecności i zakończenia systemu rzeczy”. W ten sposób ostateczne spełnienie przepowiedni Daniela odniósł do naszych czasów, gdy na własne oczy oglądamy poszczególne części składowe znaku, takie jak: wojny między narodami, braki żywności, trzęsienia ziemi oraz udręki ogarniające cały świat (Mat. 24:3-8, 15).

Jezus oznajmił: „Powstanie wielu fałszywych proroków, i zmylą niejednego, a (...) dobra nowina o królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom; (...) wtedy nadejdzie koniec. Dlatego gdy dostrzeżecie stojącą w miejscu świętym obrzydliwość, która sprowadza spustoszenie, jak powiedziano przez proroka Daniela (niech czytelnik stosuje rozeznanie), wtedy ci, co będą w Judei, niech zaczną uciekać w góry. (...) Zaprawdę powiadam wam, że to pokolenie żadną miarą nie przeminie, aż się wydarzą wszystkie te rzeczy” (Mat. 24:11-34).

Jezus ostrzegł więc przed pojawieniem się fałszywych proroków, a następnie skierował uwagę swych uczniów na „proroka Daniela”; dowodzi to, iż uważał Daniela za prawdziwego proroka Bożego.