5. Co przede wszystkim świadczy o natchnieniu tej księgi?

⁵ Jednakże autentyczność Księgi 2 Samuela najdobitniej poświadczają spełnione proroctwa, zwłaszcza te, które dotyczą zawartego z Dawidem przymierza co do Królestwa. Bóg obiecał Dawidowi: „A twój dom i twoje królestwo okażą się trwałe przed twoim obliczem po czas niezmierzony; twój tron utwierdzony zostanie po czas niezmierzony” (7:16). Jeszcze u schyłku królestwa judzkiego Jeremiasz potwierdził aktualność tej obietnicy danej domowi Dawida: „Tak bowiem rzekł Jehowa: ‚Co się tyczy Dawida, żaden mężczyzna nie zostanie odcięty od zasiadania na tronie domu Izraela’” (Jer. 33:17). Proroctwo to nie zawiodło, gdyż Biblia wyraźnie oznajmia, że Jehowa wywiódł od Judy „Jezusa Chrystusa, syna Dawida” (Mat. 1:1).

10. Na jakie przymierze i jaką obietnicę Jehowy zwrócono naszą uwagę?

¹⁰ Bóg zawiera z Dawidem przymierze (7:1-29). Dochodzimy teraz do jednego z najważniejszych wydarzeń w życiu Dawida. Ma ono bezpośredni związek z głównym tematem Biblii, mianowicie z uświęceniem imienia Jehowy przez Królestwo pod rządami obiecanego Potomka. Otóż Dawid zapragnął zbudować dom dla Arki Bożej. Ponieważ sam mieszka w pięknym domu z cedrów, wyjawia Natanowi, iż chciałby wznieść dom dla Arki Przymierza Jehowy. Wtedy Bóg za pośrednictwem Natana zapewnia Dawida o swej lojalnej życzliwości dla Izraela i zawiera z nim przymierze, które ma obowiązywać na zawsze. Niemniej domu dla imienia Jehowy nie zbuduje Dawid, lecz jego potomek. Ponadto Jehowa w dowód swej miłości obiecuje: „A twój dom i twoje królestwo okażą się trwałe przed twoim obliczem po czas niezmierzony; twój tron utwierdzony zostanie po czas niezmierzony” (7:16).

11. Jak Dawid wyraża w modlitwie swoją wdzięczność?

¹¹ Ujęty dobrocią Jehowy, wyrażoną w tym przymierzu co do Królestwa, Dawid okazuje wdzięczność za wszelkie przejawy lojalnej życzliwości Boga, mówiąc: „Jakiż to naród na ziemi jest podobny do twojego ludu, Izraela, który Bóg wykupił sobie jako lud i zapewnił sobie imię, i dokonał dla nich dzieł wielkich i napawających lękiem? (...) Ty zaś, Jehowo, stałeś się ich Bogiem” (7:23, 24). Żarliwie modli się o uświęcenie imienia Jehowy i o to, by dom Dawida był utwierdzony przed Jego obliczem.