Dlaczego i jak dzielić się obowiązkami?

POWIERZANIE zadań innym osobom sięga czasów wcześniejszych niż powstanie Ziemi. Jehowa stworzył swego jednorodzonego Syna, a następnie posłużył się nim jako Mistrzowskim Wykonawcą, by powołać do istnienia cały wszechświat (Prz. 8:22, 23, 30; Jana 1:3). Dwojgu pierwszych ludzi Bóg powiedział, aby ‛napełnili ziemię i opanowali ją’ (Rodz. 1:28). Zlecił im konkretną pracę — mieli rozszerzać ogród Eden, aż objąłby całą planetę. A zatem w organizacji Jehowy od samego początku widać było przykłady dzielenia się zadaniami z innymi istotami.

Dlaczego warto to robić?

Gdy Jehowa powołał do istnienia swego jednorodzonego Syna, zaprosił go do uczestniczenia w dalszej działalności stwórczej. Właśnie „za jego pośrednictwem zostało stworzone wszystko inne w niebiosach i na ziemi, co widzialne i co niewidzialne” (Kol. 1:16). Stwórca oczywiście mógłby uczynić wszystko sam, ale chciał, by również Jego Syn czerpał radość z wykonywania owocnej pracy (Prz. 8:31). Dzięki temu jeszcze lepiej poznał on przymioty Boga. Można zatem powiedzieć, że Ojciec dobrze wykorzystał sposobność, aby zapewnić Synowi szkolenie.