16, 17. Jakie zadania Jezus powierzał swoim uczniom?

¹⁶ Na dowód swojego zaufania Jezus powierzał uczniom różne obowiązki. Gdy dwukrotnie dokonał cudownego rozmnożenia żywności, rozdzielanie jej wśród tłumów zlecił właśnie uczniom (Mateusza 14:19; 15:36). Gdy trzeba było przygotować ostatnią Paschę, wysłał w tym celu do Jerozolimy Piotra i Jana. Mieli postarać się o baranka, wino, przaśny chleb, gorzkie zioła oraz inne potrzebne rzeczy. Nie było to podrzędne zadanie. Przecież obchodzenie Paschy we właściwy sposób należało do wymogów Prawa Mojżeszowego, którego Jezus musiał przestrzegać. Co więcej, gdy później tego wieczoru ustanawiał on Pamiątkę swojej śmierci, wino i przaśny chleb posłużyły mu za ważne symbole (Mateusza 26:17-19; Łukasza 22:8, 13).

¹⁷ Jezus wyznaczał swoim naśladowcom jeszcze odpowiedzialniejsze zadania. Zlecił im głoszenie dobrej nowiny i ‛pozyskiwanie uczniów’ (Mateusza 28:18-20). Jak już wspomnieliśmy, zapowiedział, że niewielkiej grupie swoich namaszczonych braci żyjących na ziemi powierzy doniosłą misję przygotowywania i rozdzielania pokarmu duchowego (Łukasza 12:42-44). Również dzisiaj, gdy jest niewidzialny i sprawuje władzę z nieba, dba o to, żeby o jego ziemski zbór troszczyli się duchowo usposobieni mężczyźni stanowiący „dary w postaci ludzi” (Efezjan 4:8, 11, 12).

¹⁹ A czy możemy naśladować gotowość Jezusa do powierzania drugim różnych obowiązków? Doświadczeni bracia, pełniący w zborze odpowiedzialne funkcje, powinni zlecać współwyznawcom dostosowane do ich możliwości praktyczne zadania i ufać, że wywiążą się z nich jak najlepiej. Dla młodszych mężczyzn, którzy spełniają określone wymagania i chcieliby pomagać zborowi w większym zakresie, będzie to cennym szkoleniem (1 Tymoteusza 3:1; 2 Tymoteusza 2:2). A szkolenie takie jest ogromnie ważne. W miarę jak Jehowa ‛przyśpiesza’ rozwój swojej ziemskiej organizacji, potrzeba coraz więcej wykwalifikowanych mężczyzn, którzy zatroszczą się o coraz większą liczbę osób w zborach (Izajasza 60:22).