Wśród obecnych w synagodze jest człowiek opętany przez demona. Woła głośno: „Czego od nas chcesz, Jezusie Nazarejczyku?! Czy przyszedłeś nas zgładzić?! Dobrze wiem, kim jesteś: Świętym Bożym!”. Jezus gromi złego ducha, który owładnął tym mężczyzną: „Milcz i wyjdź z niego!” (Marka 1:24, 25).

Wtedy demon powala tego człowieka na ziemię, wprawia go w konwulsje i krzyczy na cały głos. Wychodzi jednak z niego, „nie wyrządzając mu krzywdy” (Łukasza 4:35). Ludzie zgromadzeni w synagodze są wręcz oszołomieni. „Co to jest?” — pytają. „Ma władzę rozkazywać nawet nieczystym duchom i są mu posłuszne” (Marka 1:27). Rzecz jasna wieść o tym niezwykłym zdarzeniu rozchodzi się po całej Galilei.

Nawet wypędza demony, które wychodząc, krzyczą: „Ty jesteś Synem Bożym!” (Łukasza 4:41). On jednak je gromi i nie pozwala im się odzywać. Te złe duchy wiedzą, że Jezus jest Chrystusem, a on nie chce, żeby stwarzały pozory służenia prawdziwemu Bogu.