Młodzi, strzeżcie się prowadzenia podwójnego życia
„Ciesz się, młodzieńcze, ze swojej młodości (...). Wiedz jednak, że za to wszystko prawdziwy Bóg pociągnie cię przed sąd” (KAZNODZIEI 11:9).
1, 2. Co wyznał młodzieniec, który prowadził podwójne życie?
„OD NIEMOWLĘCTWA wzrastałem w chrześcijańskim otoczeniu, wśród Świadków Jehowy”, napisał pewien młody mężczyzna. „Wprawdzie mieszkałem pod jednym dachem z rodzicami, ale mój styl życia w rzeczywistości całkowicie się różnił od ich mierników i sposobu myślenia. Po większej części przypominał postępowanie ludzi światowych, którzy nie uznają dyscypliny ani żadnych rygorów”.
2 Młodzieniec ten dodał: „Nie miałem jeszcze 10 lat, gdy nauczyłem się po mistrzowsku grać obie role — zyskiwać pochwałę i przyjaźń rówieśników, nie tracąc przy tym dobrej opinii w oczach rodziców. W szkole robiłem wszystko, by się dopasować do mody i przyjętego tam sposobu bycia. Natomiast w domu byłem zupełnie inny. Zgodnie z oczekiwaniami rodziców zachowywałem się jak dobrze wychowany chrześcijanin”.
3. (a) Jakie żywimy przekonanie? Czego jednak jesteśmy świadomi? (b) Co nas pobudza do interesowania się młodzieżą?
3 Oczywiście postawa taka nie jest typowa dla przeważającej części młodych członków zboru. Przekonani jesteśmy, iż większość z was postępuje uczciwie wobec rodziców oraz współwyznawców w zborze, i to raduje nasze serca. Wiemy jednak, że niektórzy tylko udają chodzenie w prawości, starając się za wszelką cenę ukryć przed starszymi swoje wybryki. Rodzi się więc pytanie: Czy naprawdę jesteście tacy, za jakich chcecie uchodzić, czy też prowadzicie podwójne życie? Nie poruszamy tego tematu jedynie po to, żeby was krytykować; szczerze was miłujemy i chcemy wam pomóc, abyście mogli cieszyć się młodością, nie tracąc przy tym uznania Jehowy (Kaznodziei 11:9, 10; 12:14; 2 Koryntian 5:10).
4. Czy jacyś dorośli też prowadzili podwójne życie? Co jednak daje się ostatnio zauważyć wśród młodych ludzi?
4 Może jednak zapytacie: Dlaczego wytyka się palcem tylko nas, młodych? A jak się przedstawia sprawa z dorosłymi? Oczywiście oni również muszą się wystrzegać prowadzenia podwójnego życia. Gehazi, sługa Elizeusza, niewątpliwie dopuścił się oszustwa, gdy usiłował zataić przyjęcie darów od Naamana (2 Królów 5:20-26). Kłamstwem posłużyli się też inni dorośli. Ananiasz i Safira usiłowali postawić siebie w korzystnym świetle, zapewniając apostołów, że przekazali całą sumę uzyskaną ze sprzedaży roli, a w rzeczywistości część pieniędzy zatrzymali dla siebie (Dzieje Apostolskie 5:1-4). Jednakże głównym powodem, dla którego zajmujemy się tu wami, młodzi, jest okoliczność, że wśród chłopców i dziewcząt w waszym wieku problem ten wyraźnie się nasila.
Dlaczego niektórzy prowadzą podwójne życie
5. (a) Dlaczego niektórzy młodzi ludzie prowadzą podwójne życie? (b) Co spotyka część chłopców i dziewcząt za przykładne postępowanie? Jak niektórzy na to reagują?
5 Z jakich przyczyn tak się dzieje? Pewien młodzieniec wymienił jedną z nich, kiedy powiedział: „Nie chciałem się wyróżniać, bo przez to straciłbym kolegów”. Istotnie człowiek, który w sensie pozytywnym różni się od otoczenia, często naraża się na drwiny (por. 1 Piotra 3:16; 4:4). Żeby tego uniknąć i zyskać aprobatę rówieśników, niektórzy młodzi nawet się upijają lub pozwalają sobie na stosunki płciowe. Pewna nie będąca Świadkiem Jehowy 13-letnia dziewczyna, która miała najlepsze oceny i zawsze uczestniczyła w dyskusjach klasowych, narzekała: „Chłopcy nigdy się nie zainteresują kimś, kto tak jak ja jest niezmiennie dobry. (...) Myślę już o tym, żeby opuścić się w nauce albo w jakiś inny sposób podreperować swoją opinię”.
6. Co sprawiło, że Piotr wdał się w niestosowne postępowanie? Jak powinno to wpłynąć na nasz sąd o młodzieży?
6 Warto zaznaczyć, że pewnego razu sam apostoł Piotr pomyślał bardziej o sobie i swej reputacji niż o robieniu tego, o czym wiedział, że jest słuszne. Kiedy do Antiochii przybyli z Jeruzalem chrześcijanie narodowości żydowskiej, Piotr odsunął się od współwyznawców innego pochodzenia, żeby Żydzi nie zganili go za obracanie się w towarzystwie pogan (Galatów 2:11-14). Skoro nawet dojrzali chrześcijanie ulegli naciskowi otoczenia, to trudno się dziwić, że czasami zdarza się to niedoświadczonej młodzieży (Przysłów 22:15).
7. Co dla niektórych młodych może stać się pokusą do prowadzenia podwójnego życia?
7 Pokrewną przyczyną, dla której młodociani prowadzą niekiedy podwójne życie, jest mniemanie, że zostali pozbawieni czegoś miłego. Przysłuchują się kolegom szkolnym rozprawiającym o tym, jak przyjemnie spędzili czas — że prywatka się udała, a muzyka była znakomita, że pili alkohol i się narkotyzowali, a potem mieli dobrze w czubie! Słyszą też, jak on czy ona potrafią całować lub kochać. Wzmaga to u młodych pragnienie skosztowania podobnych wrażeń i w ten sposób jest na nich wywierany nacisk, aby zasmakowali tego, co w Biblii nazwano „chwilową uciechą z grzechu” (Hebrajczyków 11:24, 25; 1 Koryntian 10:6-8).
8. Co bywa podstawową przyczyną prowadzenia przez młodych podwójnego życia?
8 Jednakże zasadniczym powodem dwoistości postępowania części młodych ludzi jest fakt, iż po prostu nie traktują poważnie Jehowy ani zbliżającego się nowego świata. W gruncie rzeczy brak im wiary w obietnice Boże oraz w podawane za pośrednictwem Jego Słowa i widzialnej organizacji ostrzeżenia na temat skutków nieposłuszeństwa wobec Boga (Galatów 6:7, 8). Postępują inaczej niż Mojżesz, o którym czytamy: „Pilnie wypatrywał bowiem wypłacenia nagrody [od Boga] (...) pozostawał nieugięty, jak gdyby widział Niewidzialnego”. Dla Mojżesza Jehowa był rzeczywistą Osobą, realne też były Jego obietnice. Tym natomiast, którzy prowadzą podwójne życie, brak takiej wiary. Widzą wyłącznie to, co im podsuwa Szatan — zwodniczy blichtr jego systemu. Wolą więc czerpać chwilową uciechę z grzechu, usiłując jednocześnie stwarzać pozory świętości (Hebrajczyków 11:26, 27).
Rodzice, może jesteście współwinni
9. (a) Jak rodzice mogą się przyczynić do prowadzenia przez dzieci podwójnego życia? (b) Czego dorośli nie śmią bagatelizować i o co powinni się starać?
9 Młodzieniec wspomniany na wstępie zauważył: „Wszystko to, przez co mnie w szkole nie lubiano, było w domu mile widziane i pochwalane. Oczekiwałem jednak czegoś więcej. Był mi potrzebny ktoś, na kim mógłbym się oprzeć, z kim można by porozmawiać i mu się zwierzyć, a na rodziców nie mogłem liczyć”. Rodzice, czy sumiennie dbacie o to, żeby się niczym nie przyczynić do prowadzenia przez wasze dzieci podwójnego życia? Czy pilnie się nimi interesujecie, zapewniając im niezbędne przewodnictwo? Dorośli nie powinni bagatelizować przemożnego, podkopującego wiarę wpływu, jaki jest wywierany na młodych w szkole, tylko powinni dokładać wszelkich starań, żeby ich pokrzepiać i wspierać (Psalm 73:2, 3; Hebrajczyków 12:3, 12, 13).
10. (a) Jaką ciekawość powinni zaspokoić rodzice? (b) Do czego często dochodzi, gdy rodzice nie udzielają odpowiednich pouczeń?
10 Dorastająca młodzież często pyta o stosunek do płci odmiennej; niestety, wielu rodziców unika tego tematu. „Nigdy otwarcie ze mną o tym nie porozmawiali”, stwierdziła niebrzydka 15-latka, będąca wzorową uczennicą. „Wszystko, co wiem o seksie, musiałam poznać sama. (...) Za bardzo się wstydziłam, żeby poruszać te zagadnienia, chociaż interesowało mnie wiele szczegółów”. Co z tego wynikło? Dziewczyna wyznała: „Niewidzialny mur, dzielący mnie od rodziców, był coraz grubszy, a ja stałam się nazbyt ciekawym, nierozsądnym podlotkiem, łatwo się poddającym postronnym wpływom”. W końcu uległa młodemu mężczyźnie, ale kto twoim zdaniem jest tu współwinny? (Przysłów 22:3; 27:12).
11. (a) Jak rodzice mogą dowieść, że kochają dzieci? (b) Jak młodzi najprawdopodobniej zareagują na takie oznaki miłości?
11 Rodzice powinni koniecznie dać odczuć swoim pociechom, że je naprawdę kochają, przez spędzanie z nimi czasu, prowadzenie poufnych rozmów oraz udzielanie wskazówek (Przysłów 15:22; 20:18). „Wydaje mi się, że gdyby tacie i mamie naprawdę na mnie zależało, ustaliliby dla mnie jakieś prawidła”, zwierzyło się inne dorastające dziecko. Nawet jeśli młodzi krzywią się teraz na wasze prawidła i wskazówki, później będą je wspominać z docenianiem. Pewna młoda kobieta napisała do swej matki: „Wprawdzie należałam do dziewczyn, które zawsze próbują przekroczyć ustalone dla nich granice, szukałam furtek oraz sposobów, aby się uwolnić od rygorystycznych reguł i nakazów, ale tym bardziej jestem Ci wdzięczna za mocne trzymanie mnie w ryzach”. Dajcie więc dowód, że kochacie swe dzieci, wymagając od nich, żeby się stosowały do waszych wskazówek. Obyście nigdy nie okazali się współwinni ich dwulicowości wskutek zaniedbania swobodnej wymiany myśli lub pozostawienia ich samym sobie, gdy będą was potrzebować!
12. Jaka nierozsądna postawa niektórych rodziców przyczynia się do prowadzenia przez dzieci podwójnego życia?
12 Rodzice mogą jeszcze w inny sposób przyczyniać się do prowadzenia przez dzieci podwójnego życia. Wskazuje na to wypowiedź sędziego naczelnego sądu stanowego w New Jersey: „Nauczyciele starają się przywołać dzieci do porządku, gdy te coś zbroją w szkole, a rodzice, zamiast ich poprzeć, mają im to za złe”. Niektórzy rodzice zdają się wychodzić z błędnego założenia, że ich pociechy nie mają żadnych wad. Nie reagują nawet wtedy, gdy chrześcijańscy starsi lub inne odpowiedzialne osoby w zborze zwracają im uwagę na naganne zachowanie dzieci. W ten sposób wręcz popychają je do tego, by się nauczyły mieć dwa oblicza.
Czym w gruncie rzeczy jest podwójne życie
13. Co w gruncie rzeczy oznacza prowadzenie podwójnego życia?
13 O jednym trzeba pamiętać: Osoba prowadząca podwójne życie dopuszcza się fałszerstwa, a więc jest obłudnikiem, oszustem (Psalm 12:3, Biblia warszawska; 2 Tymoteusza 3:13). Przypomina to postawę Szatana, który „wciąż nadaje sobie pozór anioła światła” (2 Koryntian 11:14, 15). Można to też przyrównać do postępowania przywódców religijnych, o których Jezus powiedział: „Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, ponieważ przypominacie groby pobielane, które wprawdzie z zewnątrz wydają się piękne, ale wewnątrz pełne są kości zmarłych i wszelkiej nieczystości! Tak i wy zewnętrznie wprawdzie wydajecie się ludziom sprawiedliwi, ale wewnątrz pełni jesteście obłudy i nieprawości” (Mateusza 23:27, 28). Dwulicowość jest więc bez wątpienia poważnym wykroczeniem przeciw Bogu.
14. Dlaczego trzeba się strzec życia w zakłamaniu?
14 Warto też zastanowić się poważnie nad tym, że zakłamane postępowanie nie może bez końca pozostawać tajemnicą. „Już młodzieniaszek pokazuje przez swe postępki, czy szczere i prawe będą jego czyny” (Przysłów 20:11, Biblia poznańska; Łukasza 12:1-3). Twoje uczynki, dobre czy złe, wyjdą w końcu na jaw. Biblia zaś wskazuje, że Bóg ukarze obłudników z całą surowością (Mateusza 24:51). Dlatego masz się wystrzegać prowadzenia podwójnego życia.
Jak się tego ustrzec
15. Co pomoże młodym unikać prowadzenia podwójnego życia?
15 Do uniknięcia takiego postępowania wiedzie na przykład uświadomienie sobie, czym to właściwie jest, a następnie zastanowienie się: Czy chcę wyrobić sobie opinię obłudnika, naśladowcy faryzeuszy i samego Szatana? Na pewno nie! Łatwiej jest też stronić od dwulicowości, gdy się bierze pod uwagę zgryzoty i udręki, do jakich ona prowadzi. Przypomnij sobie, co spotkało Gehaziego za próbę życia w zakłamaniu. Przylgnął do niego trąd Naamana i już do końca życia pozostał trędowaty. A Ananiasz i Safira ponieśli śmierć z ręki Boga, bo usiłowali stworzyć pozory szczodrości (2 Królów 5:27; Dzieje Apostolskie 5:5, 9, 10).
16. Co się przydarzyło pewnemu młodzieńcowi, który dał się wciągnąć do świeckiego trybu życia?
16 Nie brak też przykładów z naszych czasów. Pewien młodzieniec w USA zaczął studiować Biblię i chodzić na zebrania do Sali Królestwa. Później jednak dał się znowu wciągnąć do świeckiego trybu życia i zerwał kontakt ze zborem. Po latach napisał: „Mniej więcej dwa miesiące temu poprosiłem Boga, żeby skierował do mnie kogoś ze Świadków Jehowy, bo chciałem rozpocząć wszystko od nowa. Wznowiliśmy studium, ale wtedy pękła bomba. Przed miesiącem rozpoznano u mnie mięsak Kaposiego, jeden z objawów niedawno poznanej, nieuleczalnej choroby AIDS”. List zakończył słowami: „Gdybym wtenczas usłuchał przestróg biblijnych, nie znalazłbym się dzisiaj w takiej sytuacji”. Na pewno chciałbyś uniknąć takich smutnych konsekwencji! Świat faktycznie nie ma do zaoferowania nic wartościowego (1 Jana 2:15-17).
17. Co jeszcze powinno dopomóc młodym w trzymaniu się z dala od dwulicowości?
17 Pomocą w wystrzeganiu się prowadzenia podwójnego życia będzie też rozważenie, jak taka postawa może się odbić na imieniu Jehowy. Młody człowiek wymieniony na wstępie niniejszego artykułu wyznał, że akurat sięgał po papierosa, gdy obecny przy tym kolega powiedział: „Nie wiedziałem, że Świadkom Jehowy wolno palić. Czy ty nie jesteś Świadkiem?” Później wyjaśnił, że poczuł się okropnie, gdyż swoim postępowaniem okrył hańbą imię Jehowy. Czy chciałbyś do tego dopuścić? Czy już tak nisko cenisz Jehowę, że podobnie jak kiedyś niewierni Izraelici chcesz zbezcześcić Jego imię? (Psalm 78:36, 37, 41; Ezechiela 36:22).
18. (a) Jak rodzice najprawdopodobniej zareagowaliby na wiadomość, że dziecko prowadzi podwójne życie? (b) Dlaczego powinno to powstrzymać chrześcijańską młodzież od dwulicowego postępowania?
18 Weź też pod rozwagę opinię i uczucia swoich rodziców. „Nadszedł dzień, w którym mama i tata dowiedzieli się o mnie całej prawdy”, napisał wyżej wspomniany chłopiec. „Przeżyli szok. Po raz pierwszy w życiu widziałem, jak oboje się rozpłakali. Tak ich zabolało to, co zrobiłem”. Twoi rodzice prawdopodobnie też by płakali, gdyby się dowiedzieli, że prowadzisz podwójne życie. Czy o to ci chodzi? „Cenniejsze jest dobre imię niż wielkie bogactwo”, uczy Słowo Boże (Przysłów 22:1, Bw). Będąc dwulicowy, psujesz sobie opinię. Ale to jeszcze nie koniec. Rzuciłbyś cień na dobre imię twoich rodziców i zszargałbyś je, tak iż przez ciebie ojciec z matką poczuliby się zakłopotani i upokorzeni (Przysłów 10:1; 17:21).
19. Jak się odbiły na Jakubie złe postępki jego synów? Jaki wniosek należy z tego wysnuć?
19 Wymownym przykładem tego, jak dzieci mogą popsuć opinię rodzicom, stanowią poczynania synów Jakuba. Kiedy jego córka Dina została zgwałcona, jej bracia wymordowali w mieście wszystkich mężczyzn, a następnie je splądrowali, wskutek czego Jakub ubolewał: „Sprowadziliście na mnie złą sławę, przez was stałem się wstrętnym odorem dla mieszkańców kraju”. Bóg nawet polecił mu opuścić tę okolicę (Rodzaju 34:30; 35:1). Ty także możesz popsuć rodzicom opinię, tak iż byłoby im wstyd spojrzeć w oczy sąsiadom i przyjaciołom. Pismo Święte słusznie orzeka: „Syn głupi jest zgryzotą ojca i goryczą dla tej, która go zrodziła” (Przysłów 17:25, Bp).
20. Jaki wspaniały dar udostępniają dzieciom chrześcijańscy rodzice?
20 Jesteśmy jednak przekonani, że nie chcesz przyczynić rodzicom zmartwień i rozgoryczenia. Pomyśl więc, jak się na nich odbije twoje postępowanie. A jeśli dostąpiłeś zaszczytu, że twoi rodzice są chrześcijanami, to zastanów się nad tym, co ci przekazali — otrzymałeś od nich nie tylko życie, lecz coś jeszcze o wiele cenniejszego. Biblia mówi o Jehowie: „Twa serdeczna życzliwość jest lepsza niż życie” (Psalm 63:3). Dzięki temu, że rodzice wychowali cię w prawdzie, możesz korzystać z życzliwości Boga oraz nawiązać z Nim bliską więź. Utrzymanie jej jest ważniejsze niż samo życie, bo gdybyś nawet umarł, Bóg cię wskrzesi do życia wiecznego w Raju.
Pomagaj drugim, by się tego strzegli
21. (a) Jaki obowiązek spoczywa na młodych, którzy wiedzą o cudzych wykroczeniach? (b) Jaki dobry przykład dała pewna trzynastolatka?
21 Jak postąpisz, gdy się dowiesz, że ktoś prowadzi podwójne życie? Najpierw zachęć daną osobę, żeby się zwróciła do starszych. A co począć, gdy nie zechce tego uczynić? Wówczas na tobie spoczywa biblijny obowiązek ujawnienia tego (Kapłańska 5:1). Wiemy, że nie przychodzi to łatwo, ale jest to jedyne wyjście. W Biblii czytamy: „Rany zadane przez człowieka miłującego nie przeczą wierności” (Przysłów 27:6). 13-letnia dziewczynka po wysłuchaniu przemówienia zrozumiała, że ciąży na niej biblijnie uzasadniona odpowiedzialność, podeszła więc do swej przyjaciółki, o której złych postępkach dobrze wiedziała, i wezwała ją, żeby się przyznała do starszych. Napisała: „Zapytałam ją później, czy rozmawiała z którymś nadzorcą. Nie zrobiła tego, więc porozmawiałam z jednym z nich”. Dziewczynka zadała pytanie: „Czy postąpiłam właściwie, skarżąc na swoją dotąd najlepszą przyjaciółkę?” Ależ tak! Chociaż bezpośrednie skutki takiego działania bywają bolesne, ale ostateczny wynik może być radosny, a nawet może uratować grzesznikowi życie (Hebrajczyków 12:11).
22. Do jakiego mądrego postępowania zachęca się młodzież i do czego to doprowadzi?
22 Wszystkiego tego możesz uniknąć, jeśli nie dasz się uwikłać w prowadzenie podwójnego życia. A zatem postępuj mądrze. Zabiegaj o silną, osobistą więź z Bogiem, traktując Go jak bliskiego przyjaciela. Czyń to przez regularne zanoszenie modlitw, szukanie u Niego pomocy oraz pilne studiowanie Jego Słowa, Biblii, żeby rzeczywiście poznać Jego przymioty. Wówczas jako młodociany zaznasz licznych błogosławieństw i uradujesz serce swoich rodziców. A co najważniejsze, rozweselisz serce samego Jehowy (Przysłów 27:11).
Jak odpowiesz?
◻ Dlaczego niektórzy młodzi prowadzą podwójne życie?
◻ Jak niektórzy rodzice sami przyczyniają się do tego, że ich dzieci mają dwa oblicza?
◻ Czym w gruncie rzeczy jest prowadzenie podwójnego życia?
◻ Jak młodzi mogą uniknąć zakłamania?
◻ Jaki obowiązek mają młodzi, jeśli wiedzą, że ich rówieśnicy dopuścili się poważnych występków?
[Ilustracja na stronie 18]
Serdeczne rozmowy są oznaką miłości rodziców
[Ilustracja na stronie 20]
Jeżeli wiesz, że ktoś dopuścił się poważnego wykroczenia, zachęć go, żeby się do tego przyznał