1, 2. W jaki sposób zmartwychwstały Jezus umocnił swych uczniów?

W DNIU, kiedy zmartwychwstał Jezus, dwóch jego uczniów szło do wioski oddalonej o jakieś 11 kilometrów od Jerozolimy. Ponieważ nie wiedzieli, że ich Pan został wskrzeszony, czuli się przygnębieni ostatnimi wydarzeniami. Niespodziewanie obok nich pojawił się Jezus. Przyłączył się do nich i zaczął ich pokrzepiać. W jaki sposób? „Począwszy od Mojżesza i wszystkich Proroków, tłumaczył im to, co się do niego odnosiło we wszystkich Pismach” (Łuk. 24:13-15, 27). W rezultacie ich serca zaczęły płonąć, gdyż „w pełni objaśniał” im święte Pisma (Łuk. 24:32).

² Tego samego wieczora ci dwaj uczniowie wrócili do Jerozolimy. Odnaleźli apostołów i opowiedzieli im całe zdarzenie. Kiedy jeszcze mówili, wszystkim zebranym ukazał się Jezus. Jednak apostołowie byli przerażeni. W ich sercach pojawiły się wątpliwości. Jak Jezus ich umocnił? W Biblii czytamy: „Całkowicie otworzył im umysł, żeby pojęli znaczenie Pism” (Łuk. 24:45).

3. Z jakimi wyzwaniami możemy się spotkać i co nam pomoże zachować zrównoważony pogląd na służbę, którą pełnimy?

³ Podobnie jak wspomniani uczniowie, my również niekiedy czujemy się przygnębieni. Być może jesteśmy zajęci dziełem Pańskim, lecz ogarnia nas zniechęcenie, bo nie widzimy rezultatów (1 Kor. 15:58). Albo wygląda na to, że osoby, z którymi studiujemy Biblię, nie robią zbyt wielkich postępów. Kiedy indziej ktoś, komu pomagamy, odwraca się od Jehowy. Jak zatem w zrównoważony sposób patrzeć na swoją służbę? Może nam w tym pomóc między innymi dogłębne zrozumienie znaczenia przykładów Jezusa zawartych w Piśmie Świętym.

7, 8. (a) Czego jeszcze możemy się nauczyć z przykładu o siewcy, który śpi? Opowiedz zdarzenie, które to potwierdza. (b) Czego to nas uczy o Jehowie i Jezusie?

⁷ Po drugie, zrozumienie lekcji kryjącej się w omawianym przykładzie pomoże nam uniknąć rozczarowania, jeżeli początkowo nie dostrzegamy rezultatów swej służby. Musimy być cierpliwi (Jak. 5:7, 8). Jeśli robimy, co możemy, by pomóc osobie studiującej, a mimo to nasienie nie przynosi plonu, zdajemy sobie sprawę, że nie jest to oznaką naszego niedopisania. Jehowa pozwala rozkwitnąć nasieniu prawdy tylko w sercu pokornym i chętnym do zmian (Mat. 13:23). A zatem skuteczności swej służby nie powinniśmy oceniać jedynie przez pryzmat wyników. Dla Jehowy miarą sukcesu naszej działalności nie jest reakcja ludzi, którym głosimy. Ceni On raczej wierne wysiłki, na jakie się zdobywamy, niezależnie od rezultatów (odczytaj Łukasza 10:17-20; 1 Koryntian 3:8).