¹² Poza tym Jezus wpajał swoim uczniom, że powinni wystrzegać się wszystkiego, co może rozpraszać uwagę. Radził im: „Po drodze nikogo nie pozdrawiajcie” (Łukasza 10:4). Czy mieli być chłodni w obejściu i nieżyczliwi? Wcale nie. W czasach biblijnych powitanie często nie ograniczało się do zwykłego „dzień dobry”. W grę wchodziły rozmaite ceremonialne grzeczności i długa wymiana zdań. Pewien biblista wyjaśnia: „Pozdrowienia wśród mieszkańców Wschodu nie składały się, tak jak na Zachodzie, tylko z lekkiego ukłonu czy podania ręki, ale z wielokrotnego obejmowania się i bicia pokłonów, a nawet padania na twarz. Wszystko to zajmowało sporo czasu”. Kiedy więc Jezus polecił uczniom nie wdawać się w zwyczajowe powitania, w gruncie rzeczy powiedział: „Musicie dobrze wykorzystywać czas, bo nowina, którą rozgłaszacie, jest pilna”a.

Poza tym rozumiemy, że musimy unikać wszystkiego, co by nas rozpraszało. Gdybyśmy stracili czujność, obecny świat mógłby łatwo odwrócić naszą uwagę od wyznaczonego nam zadania (Łukasza 21:34-36). Ale nie pora dać się zdekoncentrować. Chodzi o życie ludzkie, więc dzieło głoszenia jest bardzo pilne (Rzymian 10:13-15). Jeśli zawsze będziemy mieć to w pamięci, nie pozwolimy, żeby świeckie sprawy ograbiały nas z czasu i sił, które moglibyśmy wykorzystać w służbie. Pamiętajmy: Koniec zleconych nam „żniw” szybko się przybliża, a pracy jest mnóstwo! (Mateusza 9:37, 38).