Raz po raz przekonywałem się, że naszą działalnością naprawdę kieruje Jehowa.

Na przykład kiedyś starałem się o obywatelstwo birmańskie. Ponieważ okazało się, że brakuje mi 450 kiatówa na opłaty urzędowe, postanowiłem odłożyć tę sprawę. Jednak pewnego dnia przechodziłem obok biura firmy, w której pracowałem przed laty. Usłyszałem, jak mój dawny szef woła: „Hej, Raj, chodź po swoje pieniądze! Zapomniałeś zabrać odprawę”. Dostałem do ręki 450 kiatów.

Pomyślałem o najróżniejszych rzeczach, które mógłbym za nie kupić. Ale przecież była to dokładnie taka suma, jakiej potrzebowałem, by załatwić sobie obywatelstwo. Czułem, że wolą Jehowy jest, bym otrzymane pieniądze przeznaczył właśnie na ten cel. Decyzja ta okazała się bardzo korzystna. Mając obywatelstwo, mogłem pozostać w Birmie, swobodnie podróżować, sprowadzać literaturę i wykonywać inne obowiązki niezbędne do prowadzenia dzieła głoszenia w tym kraju.