Magnituda oraz intensywność

Wielkość trzęsienia ziemi można określać jego magnitudą lub intensywnością. W latach trzydziestych ubiegłego stulecia Charles Richter opracował w tym celu tak zwaną skalę magnitud. Wraz z powstawaniem stacji sejsmologicznych wprowadzano nowe skale, opierając się na pomyśle Richtera. Na przykład można obliczyć tak zwaną wielkość momentową, czyli ilość energii uwolnionej w hipocentrum.

Oczywiście pomiary takie nie zawsze odzwierciedlają zakres zniszczeń. Zauważmy, że magnituda trzęsienia ziemi, które w czerwcu 1994 roku nawiedziło północną Boliwię, wynosiła aż 8,2, ale odnotowano tylko pięć ofiar śmiertelnych. Tymczasem w 1976 roku w chińskim mieście Tangszan nieco słabsze wstrząsy o magnitudzie 8 pozbawiły życia setki tysięcy ludzi!

W przeciwieństwie do skali Richtera skala intensywności ukazuje wpływ trzęsienia ziemi na ludzi, budynki i środowisko naturalne. Jest to więc bardziej opisowa ocena skutków wstrząsu. W gruncie rzeczy same drgania zazwyczaj nie powodują u człowieka uszkodzeń ciała. Większość urazów i wypadków śmiertelnych jest następstwem zawalenia się ścian budynków, przerwania przewodów elektrycznych oraz gazowych, a także spadania przedmiotów, i tym podobnych zdarzeń.