Bulimia — napady obżarstwa i prowokowane wymioty

Zaburzenie apetytu zwane bulimią charakteryzuje się napadami obżarstwa (raptownym spożywaniem olbrzymich ilości jedzenia, o liczbie kalorii przekraczającej niekiedy 5000), po których następuje pozbycie się treści żołądka (często za pomocą prowokowanych wymiotów lub środków przeczyszczających).b

W przeciwieństwie do anoreksji bulimię trudno rozpoznać. Chora nie musi być wyjątkowo chuda, a jej sposób odżywiania może się wydawać zupełnie normalny — przynajmniej w oczach drugich. Tymczasem życiu bulimiczki daleko do normalności. W gruncie rzeczy jest tak zaprzątnięta myślą o jedzeniu, że wszystko inne nie ma znaczenia. „Im więcej się opychałam i wymiotowałam, tym mniej zależało mi na innych sprawach i ludziach” — mówi 16-letnia Melinda. „Zapomniałam, jak miło spędza się czas z przyjaciółmi”.

Geneen Roth, specjalistka od zaburzeń apetytu i autorka książki na ten temat, przedstawia napad obżarstwa jako „trzydziestominutowe szaleństwo, skok do piekła”. Zauważa, że podczas takiej biesiady „nic się nie liczy — ani przyjaciele, ani rodzina (...) Nie liczy się nic poza jedzeniem”. Lydia, 17-letnia bulimiczka, opisuje swój stan za pomocą sugestywnego porównania: „Czuję się jak ubijarka do śmieci. Załadować, ugnieść i wyrzucić. I tak w kółko”.

Bulimiczka rozpaczliwie stara się nie przytyć, co byłoby naturalną konsekwencją jej nie kontrolowanego jedzenia. Dlatego natychmiast po napadzie obżarstwa prowokuje wymioty albo bierze środki przeczyszczające, chcąc pozbyć się z żołądka pokarmu, zanim zostanie on przetworzony na tkankę tłuszczową.c Już sama myśl o tym może budzić obrzydzenie, ale wprawna bulimiczka wcale tak nie uważa. „Im więcej się objadasz i częściej prowokujesz wymioty, tym łatwiej ci to przychodzi” — wyjaśnia Nancy Kolodny, pracująca w opiece społecznej. „Miejsce początkowej odrazy, a nawet strachu szybko zajmuje przymus powielania tych bulimicznych wzorców”.

Bulimia jest wyjątkowo groźna. Wskutek częstych wymiotów do jamy ustnej docierają żrące kwasy żołądkowe, które niszczą szkliwo nazębne. Uszczerbek może również ponieść przełyk, wątroba, płuca i serce. W krańcowych przypadkach dochodzi do pęknięcia żołądka, a nawet śmierci. Nadmierne stosowanie środków przeczyszczających też naraża na niebezpieczeństwo. Niekiedy prowadzi do zaburzeń w pracy jelit, ciągłych biegunek i krwawienia z odbytnicy. Podobnie jak przy powtarzających się wymiotach, w skrajnych sytuacjach nadużywanie środków przeczyszczających kończy się zgonem.