4 Wpływ na dzieci

José z Hiszpanii tak opisuje, co spotkało jego rodzinę: „To był cios w samo serce. Najgorsza była chwila, kiedy odkryłem, że ten trzeci to mąż mojej rodzonej siostry. Po prostu odechciało mi się żyć”. Ale również synowie José — dwu- i czteroletni — bardzo przeżyli to, co się stało. José opowiada: „Nie mogli pojąć, co się dzieje. Nie rozumieli, dlaczego mama zamieszkała z wujkiem i dlaczego my przenieśliśmy się do babci i cioci. Gdy musiałem gdzieś wyjść, pytali: ‚Kiedy wrócisz?’ albo prosili: ‚Tatusiu, nie zostawiaj nas!’”.

W ferworze walki rozwodowej często zapomina się o cierpieniach dzieci. Ale co wtedy, gdy rodzice po prostu nie potrafią ze sobą żyć? Czy w takim wypadku rozwód nie jest dla dzieci lepszym rozwiązaniem? W ostatnich latach zaczęto podważać ten pogląd — zwłaszcza gdy w grę nie wchodzą jakieś skrajne problemy małżeńskie. W pewnej książce poświęconej tej tematyce napisano: „Mnóstwo dorosłych, którzy tkwią w pułapce bardzo nieszczęśliwego małżeństwa, mogłoby ze zdziwieniem odkryć, że ich dzieci są w miarę zadowolone. Dopóki rodzina jest razem, nie przejmują się tym, że mama i tata śpią w osobnych łóżkach” (Judith Wallerstein, Julia Lewis i Sandra Blakeslee, The Unexpected Legacy of Divorce).

Oczywiście syn lub córka często zdaje sobie sprawę z konfliktu między rodzicami, a napięte stosunki między nimi mogą niekorzystnie wpłynąć na młody umysł i serce. Ale założenie, że rozwód niejako automatycznie wyjdzie dzieciom na dobre, mogłoby być błędne. „Nawet jeśli związek jest daleki od ideału, małżeństwo tworzy strukturę, która najwyraźniej pomaga karcić dzieci w sposób konsekwentny i umiarkowany, a właśnie na taki rodzaj dyscypliny dobrze reagują” — napisały Linda Waite i Maggie Gallagher w książce The Case for Marriage (W obronie małżeństwa).

Skutki, z jakimi musisz się liczyć: Rozwód może się negatywnie odbić na dzieciach, zwłaszcza jeśli nie zachęcasz ich do utrzymywania zdrowych relacji z twoim byłym współmałżonkiem (zobacz ramkę „Między młotem a kowadłem”).